Bayaw Kailangan Kita

Umupo si ate Mae sa isang sofa na single medyo may kalayuan mula sa aking kinauupuan. Hindi sya nagsasalita kaya’t ako ang bumasag ng aming katahimikan.

“So kumusta na si Nanay Bing2?” Tanong ko.

“Ok naman sya sya, ayun kinukulit ni Maricar na pumunta na sila dito”.

Matapos sabihin yon ni ate Mae ay biglang lumungkot ang kanyang itsura. Alam kong nag-aalala at miss na nya si Maricar.

“Ate after few weeks at may work ka na, pwede mo na ring I-dependent si Maricar.

“Sana nga Jing, sana nga” Lungkot ulit ang makikita sa mukha nya.

“Anyway, I think we don’t have to talk about Nanay Bing2 and Maricar. I don’t want to spoil your day. Iba na lang ang pag-usapan natin.”

“So… “ si ate Mae.

“Hmmnnn… Pagusapan na lang muna natin yung first plan natin to find a job for you.

“Jing wala pa ko sa mood, iba na lang muna pag-usapan natin. Alam mo naman, may jet lag pa ko. Let’s talk about something funny. Make me laugh naman. Di ko na yata alam kung pano ang tumawa sa piling ni Von eh.”

May awa akong naramdaman kay ate Mae.

“Ok ok my dear hipag. I think tama ka.” Biglang may kumislap sa aking isipan.

“Tell me ate, what do you want to talk about?”

“Ewan ko, talagang hollow yata ang head ko ngayon. As in walang laman hehehehe…..”

“Alam mo Jing, ang swerte ng sis ko sayo. Mabait ka, matalino, marunong sa buhay, maasikaso sa bata, malambing at mapagmahal. Which is the exact opposite of Von.”

Di ako nakasagot sa sinabi ni ate. Hindi ko alam kung ano ang aking isasagot. Pinakinggan ko lang siya. Ngunit alam kong sa bawat galaw ng kanyang labi ay may halong lungkot syang nadarama. Nag-iisip ako ng mga topic na pwedeng makapagpasaya sa aking magandang hipag.

“Ate, maraming gwapo rito, mga pinoy professionals din at karamihan inline sa IT ang work.” Sambit ko.

“Hay naku! Wala na kong tiwala sa mga guys ngayon Jing. Dala na ko. Saka buhay na buhay pa si Von ano. Pano na lang kung malaman nyang nakikipag fling ako dito. Siguro, baka maging baldado na rin akong katulad nya.”

Di ako nakaimik. Bakit nga ba nasabi ko yon gayong alam kong may-asawa sya. May pagka-taklesa rin ako paminsan-minsan.

“Pero alam mo Jing, kung sana’y katulad mo rin, malamang magloko ako”. Sabay tawa ng malakas.

Alam kong nagbibiro lang si hipag subalit may kakaiba akong naramdaman ng sandaling iyon. Medyo bumukol na naman ang aking harapan.

“Hahaha ate, malas mo, wala ka ng makikitang katulad ko”.

Ngiti lang ang sinagot ni ate Mae at bumalik sa kalungkutan ang kanyang itsura. Isip na naman ako ng pag-uusapan samantalang nanatili syang tahimik. Nakayuko at kunwaring nagbabasa ng magazine sa ilalim ng coffe table subalit bakas mong malayo ang isip nya. Noon ko napagmasdan ng husto ang hubog ng kanyang dibdib habang syang bahagyang nakayuko. Nakapatong ang kanyang kanang hita sa kaliwang hita at medyo kita ang ilalim ng kanyang puwitan. Medyo may kalusugan ang kanyang dibdib at ang hita naman ay may kabilugan. Noon ko lalong napagmasdan sa gilid ng kanyang binti ang maitim na bagay na kanina ko pa napansin habang naghuhugas sya ng pinag-kainan.

“Ate ano nyang nasa binti mo?” tanong ko.

Nabigla sya at biglaang inilayo ang kanyang binti sa aking mga mata.

“Ay eto, wala, pasa lang”. Bigla na namang lumungkot ang mukha nya. Di na ako nagtanong pa subalit sya na rin ang nagbukas ng panibagong topic para pag-usapan namin.

“Pinalo ako ni Von ng tungkod niya bago ako umalis habang nagtatalo kami. Ayaw kasi talaga nya na umalis ako sa atin pero nakipagsagutan ako.. kaya eto…. Buti na lang narron si nanay kaya’t di na ganong lumala ang sitwasyon.

Awa na naman ang naramdaman ko sa aking hipag. Ngunit walang salitang lumabas sa aking bibig.

“Siya nga pala, ano yung company na nakausap mo tungkol sa application ko?” Tanong ni Ate Mae. Halatang gusto nyang ibahin ang usapan.

“Ah, agency yon ate, pero kung ok naman ang bigayan, why not? Gawin mo lang stepping stone muna if you want. Pero hanap pa rin tayo ng direct.”

Nakayuko sya at hindi tumitingin sakin habang nagsasalita ako kaya’t nagkaroon ako ng pagkakataon na titigan sya sa dibdib. Sa tingin ko, hindi pa gaanong laspag ang suso ni hipag dahil napakaganda pa ng pagkakatayo. Ewan ko kung dahil ba sa suot lang nyang bra o talagang may korte pa rin ang boobs nya.

“Ah ok, sige sabihan mo lang ako kung kelan tayo pwedeng mag walk-in interview”. Wika ni ate habang nakayuko paring nagsasalita at kunwaring nagbubuklat ng magazine.

Wala akong topic na ma-open sa kanya kaya’t pinagpatuloy ko muna ang pagbuklat sa newspaper at nakiramdam sa mga kilos ni ate Mae.

Matagal na katahimikan ang namagitan sa amin.