Libreng Oras 8

Libreng Oras 8

Matapos ay nangyari sa pagitan ni Joy at Kael ay napansin ko na lagi ng pumupunta ang binatilyo sa bahay namin tuwing gabi. Kapag nakita niyang nakarating na kami ni Joy mula sa aming trabaho ay pumupunta na si Kael sa bahay namin. Marahil ay gustong umulit pero hindi makahanap ng tiyempo dahil lagi akong nasa tabi ni Joy.

Nang sumunod na Sabado ay nagising ako dahil sa mga katok sa gate namin. Madilim pa kaya hindi ko na binuksan ang ilaw namin sa kwarto at baka magising pa si Joy. Nagbihis ako ng t-shirt at shorts dahil natulog ako ng naka-brief lang. Hindi ko na rin nagawang magsuklay o maghilamos dahil sunod-sunod na ang mga katok sa gate namin. Tinignan ko ang oras sa relo ko at nalaman ko na alas-singko pa lang pala ng umaga. Sino naman kaya ang kumakatok sa gate namin ng ganitong oras?

Joy: Mahal, sino ba ang kumakatok sa gate natin?

Ako: Hindi ko alam. Ang aga ngang manggising.

Joy: Anong oras na ba?

Ako: Alas-singko. Matulog ka na ulit. Titignan ko kung sino ang kumakatok sa gate natin.

Naaninag ko na muling pumikit si Joy kaya lumabas na ako ng kwarto namin at binuksan ang ilaw ng garahe namin. Pagbukas ko ng gate namin ay nakita ko si Mang Manuel.

Ako: Mang Manuel, good morning po. Ano po ang sadya natin?

Mang Manuel: Good morning din. Pasensya ka na at nagising kita. May hihingin lang sana akong pabor.

Ako: Ano po ‘yun?

Mang Manuel: Papunta kasi kami sa Baguio. Nagkataon naman na may sinat si Kael kaya hindi makakasama. Kung pwede sana na pakitignan-tignan ninyo siya habang wala kami ni Mila.

Ako: Sure po, Mang Manuel.

Mang Manuel: Pasensya na. Nag-iwan naman kami ng pera kay Kael para sa pagkain niya. Paki-check na din si Kael mamayang alas-singko y medya kung ininom na n’ya ang gamot niya.

Ako: Ok po.

Mang Manuel: Salamat at pasensya na ulit sa abala. Ibigay ko na din pala ang susi ng bahay namin.

Ako: Wala pong anuman.

Mang Manuel: Mauna na ako at baka ma-traffic pa kami.

Sige po. Ingat po.

Pagkasara ko ng gate namin ay pumasok agad ako ng bahay namin at inilagay ang susi ng bahay nila Kael sa table namin sa sala. Diretso akong pumasok sa kwarto namin na nakabukas na ang ilaw habang nakaupo si Joy sa kama namin.

Joy: Sino ‘yun?

Ako: Si Mang Manuel.

Joy: Bakit daw?

Ako: Papunta kasi sila sa Baguio. Ipinagbilin si Kael dahil may sinat.

Joy: Iniwan nilang mag-isa si Kael?

Bigla akong nalibugan dahil napansin kong napangiti siya habang sinabi niya ‘yun. Mukhang may binabalak na namang kalibugan ang misis ko sa binatilyo naming kapitbahay. Agad akong nag-isip kung paano niya maisasakatuparan ang binabalak at kung paano ko ito masasaksihan.

Ako: Kailangan yata talaga nilang pumunta ng Baguio.

Joy: Kawawa naman si Kael.

Maya-maya ay narinig namin na umalis na ang van nila Kael. Ito na ang hudyat para sa binabalak ko at sana ay huwag mapurnada.

Ako: Ipinagbilin din nga pala ni Mang Manuel na paki-check kung nainom na ni Kael ang gamot niya. Ikaw na ang bahala.

Joy: Bakit ako?

Ako: Ako na ang nagbukas ng gate kanina.

Joy: Isumbat ba sa akin.

Ako: Mahal, hindi ako nanunumbat.

Joy: Binibiro lang kita.

Ako: Pupunta ka na ba?

Joy: Ngayon na ba?

Ako: Alas-singko y medya ang sinabi ni Mang Manuel.

Joy: Baka natutulog pa si Kael.

Ako: Iniwan ni Mang Manuel ang susi ng bahay nila. Inilagay ko sa table sa sala.

Joy: Ok. Maghihilamos lang ako ng mukha.

Tumayo na mula sa kama namin si Joy at lumabas ng kwarto namin para pumunta sa banyo na katabi ng kusina namin. Sumunod naman akong lumabas ng kwarto namin para magtimpla ng kape. Medyo nagtagal sa loob ng banyo namin si Joy dahil narinig ko pa siyang nagsipilyo at nag-flush ng toilet. May binabalak na naman yata siya kaya nagsipilyo pa at tiyak na hinugasan niyang mabuti ang kanyang p*k*. Maya-maya ay lumabas na si Joy ng banyo namin at agad na pumasok ng kwarto namin. Matapos ang sampung minuto ay bumukas ang pinto namin sa kwarto at lumabas na si Joy na nakasuot ng t-shirt at mini skirt.

Joy: Aalis na ako. Pupunta na ako kina Kael.

Ako: Ok. Gisingin mo na lang ako kapag nakabalik ka na.

Joy: Ok. Bye.

Pagkarinig ko na sumara ang gate namin ay agad akong bumangon at lumabas ng kwarto namin. Nagtungo ako sa kusina para kuhanin ang mga susi ng bahay namin at agad akong lumabas gamit ang back door. Dahil sa madilim pa ay hindi na ako nangamba na baka may makakita sa akin habang umaakyat ako ng bakod na naghihiwalay sa bahay namin at sa bahay nila Kael.

Sumilip agad ako sa bintana ng kwarto ni Kael at nakita ko si Kael na natutulog sa kama niya at tanging ang mukha lang niya ang hindi natatakpan ng kumot. Maya-maya ay narinig kong kumatok si Joy sa pinto ng kwarto ni Kael pero hindi bumangon ang binatilyo. Marahil ay himbing na himbing sa pagtulog si Kael kaya hindi niya narinig ang pagkatok ni Joy. Bumukas ang pinto ng kwarto ni Kael at pumasok na ang misis ko. Nang makita ni Joy na mahimbing na natutulog si Kael ay napangiti ang misis ko. Isang pilyang ngiti na alam kong may binabalak na kalibugan.