Malikhain Isip

Ang usapan lang namin Regina ay tungkol sa kung ano ang mga ito sa kwentuhan sa lamesa. Hindi ako makatiyempo kaya maghintay at na lang. Sinadya kong bilisan ang ikot ng baso at makaraan ng dalawang bote, halatang tinamaan ang iba.

Ayos medyo naksandal na si Regina sa aking kanang balikat hindi at maiwasang sumagi ang kanyang suso sa aking braso o siko. Hindi rin tuloy maiwasan na tumigas ang aking alaga.

Ang hirap ng ganoong sitwasyon, nasa harap ng maraming babae sa  Hindi ako makatayo at bakamahalatang may bumubukol sa harapan nila at hindi rin pwede ‘kumambyo’ para maibsan ang pagkakasakal kay manoy.

Kaya’t nagtiis na lang akong umupo at sa pamamagitan ng paggalaw sa pagkakaupo, nakahinga ng bahagaya aking alaga. Sa katagalan, lasing na ang karamihan at nagkayayaang umuwi na. Karamihan ay dalaga at nakapagpasyahang doon na lamang matulog kina Lizelle, ang birthday celebrant.

Si Regina naman, dahil sa may pamilya, ay pinauwi nila. “Hatid mo sa may sakayan bago ka umuwi,” ang utos ni Lizelle na lasing na rin. “Pareho naman kami ng gawi kaya ibababa ko na lang sa kanila,” ang sagot ko. Bigla kong naisip na maaring kong kunin ang pagkakataon. “Akong bahala sa kanya,” sigaw ng aking isipan.

Sa daan, hirap na lumakad si Regina dahil sa kalasingan. Nakahawak na siya sa kaliwang braso ko bilang suporta. Halos nakayakap na rin siya sa akin na dahilan upang dumikit ang dibdib niya sa aking braso. Ang lambot talaga ng mga suso niya.

Nahihirapan na rin ako maglakad; hindi dahil sa pagkalasing kundi sa pagkaipit ng tumitigas kong alaga sa aking maong na pantalon. Sa bawat hakbang namin nararamdaman ko ang sayad na kanyang at sa blusa. Gawa ito sa madulas na tela na parang satin. Naisip ko na ang ganito rin kakinis ang katawan niya marahil.

Talagang denedomonyo na ako, gusto ko na nga siyang buhatin, dahil maliit nga lang siya, at dalhin sa isang madilim na lugar at doon na at gawin ang aking pinapangarap. May takot lang ako na baka pumiglas at magsisigaw ng rape. Kalaboso ang punta ko kapag nagkaganoon.

Nakakuha kami ng taxi at halos humilata na siya sa upuan at sa mga ahagya siyang nakasandal sa aking tabi. Nakapikit siya kaya tinitigan ko ang kanyang mukha. Ilang hibla rin ng kanyang mahabang buhok ang nasa kanyang mukha.

Marahan hinimas ng palad ko ang kanyang noo patungong pisngi at sa upang isaayos ang kanyang buhok. Tinititigan ko ang kanyang sa katatamtamang tangos na ilang, makinis na pisngi at manipis na labi. Masarap siguro pupugin ng halik at laplapin ang kanyang mga labi ang sabi ko sa isip ko.

Nag-uumpisang gumana ang aking isipan kaya hindi ko namalayang nakabukas na pala ang kanyang mga mata. Nang aking mapansin ang nagpalusot na lamang ako, “o … gising ka na, ayusin mo ang iyong at mga buhok. Para ka na kasing bruha sa ayos ng buhok mo.” Ngumiti lamang siya at sinabi, “lasing na yata ako. Hindi ako pwedeng umuwi ng ganito. Pababa muna tayo ng tama.”

Biglang iglap na bumuo sa utak ko ang plano. Mabilis na pumasok sa isip ko kung saan ko siya dapat dalhin. Bahala na pero eto ang mga pagkakataon. Sinabihan ko ang driver kung saan dapat pumunta. Lumabas ang taxi sa Edsa sa bandang Krame.

Saan tayo pupunta?” tanong ni Regina. “Magkakape lang tayo,” sagot ko. Hindi na umimik si Regina at muling pinikit ang kanyang mga sa mata. Nakatulog na nga yata pero minsan kapag sinulyapan ko at sa  parang nakabukas ng bahagya ang kanyang mga mata.

Kinakabahan ako sa aking balak pero itutuloy ko na dahil ito na lang siguro ang pagkakataon ko. “It’s now or never!” ika-nga. Nang mga dumating kami sa isang motel, binayaran ko agad ang taxi driver. At Tinapik-tapik ko si Regina at sinabing, “halika na at magkape muna tayo.”

Parang hilong dumilat ng bahagya at mabagal na gumalaw palabas sa taxi. Lasing na nga talaga ito sabi ko sa sarili. Kailangan ko na siyang hawakan sa bewang para makatayo. Suot niya ang blusang maiksi na uso ngayon sa mga kakababaihan at itim ng hapit na pantalon.

Nasa-uso ang litaw ang kaunting balat sa pagitan ng blusa at sa mga pantalon ng mga babae. Sa ganitong bahagi ko siya kinapitan para maakayan papasok sa kwarto. Damang-dama ko ang malambot at niyang bewang.

Medyo kinakabahan ako at may halong pagtataka dahil parang hindi siya nakakahalata. Baka nga sobrang kalasingan lang ang inisip ko. Pagkapasok sa kwarto, inihiga ko siya sa kama. Halos bumagsak siya sa kama ng inilapag ko siya. “Nasaan tayo?” tanong niya. “Humiga ka muna at ikukuha kita ng kape.”