Villarica Compound

Habang nag uusap sina Tiya Lucy at Mommy ay patingin tingin ako kay Linda. Kayputi ng kanyang mga hita sa maiksing shorts, malaya kong napintahan ang kanyang makurbang katawan, sapagkat si Warren ay abala sa kaiikot ng mga mata sa kabuuan ng aming bahay. Nagkahulihan kami ng tingin ni Linda, kinindatan niya ako at kinindatan ko din siya. Bahagya siyang dumila sa akin, hinahamon niya ako sa isang duwelong papuntang langit. Huli ng mapansin ko na nakatingin pala sa akin si Tiya Lucy at huling huli niya ang pakikipaglandian ko kay Linda. Hindi ko maintindihan kung bakit napasimangot si Tiya Lucy, hanggang sa makalabas sila ng bahay ay di niya ako pinansin. Sa paghatid ko sa kanila sa pinto, ng matapat si Linda sa akin ay bahagya niyang sinambot ang aking kamay at pinisil ito. Sa isip isip ko, titiyempuhan kita. Hindi na masamang sa iyo ko unang maranasan ang luto ng diyos. Hintay ka lang banta ng isip ko.

Oras na ng pagtulog, maalinsangan ang panahon. Paikot ikot ako sa aking higaan, hindi ako makatulog bunga ng pangyayaring nagdaan sa maghapon. Bumabalik sa isipan ko ang malambot na katawan ni Rica, ang ritwal na namalas ko kay Tiya Lucy, ang takot na ibinunga ng kapangahasan kong sumaksi sa ritwal at ang ibayong libog na hatid ni Linda. “Oh Villarica” sigaw ng isip ko, “napakagaganda ng mga eba na dumadapo sa iyo”. Tumayo ako sa aking kinahihigaan, tanaw ko mula sa kuwarto ko na lahat halos ng kabahayan sa loob ng Villarica ay kung hindi man nagsisipagpahinga ay nagsisipaghanda na sa pagpapahinga. Bagamat alinsangan ang panahon, kaygandang pagmasdan ang kalawakan may isang kulumpon ng mga bituin na wari ko’y tamod na tumilamsik sa kalangitan. Sa edad kong ito, di ko pa nararanasang ipasalo ang aking mga tamod sa isang sisidlang puke, lahat ay puro tilamsik at paimbulog kundi man sa pader ay sa aking kumot. Pero nararamdaman ko ng malapit na akong makatikim ng isang eba, ang pinaka magandang obra ng maylikha.

Sa muling pag iikot ng aking paningin ay napansin ko na wala yatang tao sa kuwarto nila Tiya Lucy. Palagay ko’y gising pa sila at malamang naghuhuntahan pa sa ibaba. Maya maya ay nagpasya akong pumunta muli sa tree house upang doon na magpahinga. Bago ko maakyat ang tree house ay napansin ko na bukas ang backdoor ng bahay nila Tiya Lucy. Napagpasyahan kong puntahan upang alamin kung bakit bukas. Pagsilip ko ay wala namang tao, isang 10 watts na bombilya lamang ang nagbibigay liwanag sa uluhan ng pintuan. Walang boses na lumalabas sa aking bibig, naramdaman ko na naman ang rambulan ng mga daga ko sa dibdib. Wari ko’y magnanakaw akong patingkayad na pumasok sa kusina nila Tiya Lucy. Dahan dahan ang aking paglalakad, ayaw kong makalikha ng ingay. Narating ko ang sala, pero wala akong nakita kahit sinuman. Laking pagtataka ko, iniisip ko na si Warren ay dapat sa salas matulog, dahil dalawa lamang ang kuwarto sa itaas. Tingin ko si Tiya Lucy ay sa kuwarto niya matutulog, habang si Linda ay sa pansamantalang guest room ng bahay at si Warren ay dapat sa salas. Kinutuban ako sa aking naisip, nang mahagip ng mata ko ang hagdanan, para akong nabato balaning akyatin ito.

Pahakbang na ko sa unang baitang ng maramdaman ko ang ingay ng isang bumukas na pinto, dali dali akong umatras sa pag aakalang baka bumaba ang sinumang nagbukas ng pinto. Sa katarantahan dahil kumpirmado na pababa ang tao na nagbukas ng pinto ay lumundag ako papunta sa banyo na knugnog lamang ng kusina. Iniwanan ko ng awang ang pinto ng banyo upang di lumikha ng ingay at masilip na din kung sino yong bababa. Naramdaman ko ang pagbaba ng may ari ng mga yabag, ngunit di mapalad ang puwesto ko upang masipat kung sino ang bumaba. Suwerte ko dahil sa dakong kusina ang tungo ng may ari ng yabag. Kumubli muna ako sa pintuan ng banyo ng maramdaman ko na malapit na siyang dumaan sa harapan ko upang makatiyak na di niya ako mapapansin. Ng matiyak ko na nakalampas na siya, dahan dahan akong sumilip mula sa pintuan. Laking gulat ko sa aking namalas, nanuyo ang aking lalamunan sa nakita ng aking mga mata. Abangan ang mga susunod na kabanata.