Hubaran Mo Na

Hubaran Mo Na

Noong dekada otsenta laganap ang mga babasahing may laman na mga sex stories. Madali lang ito mabibili, halos kahit sa bangketa. Ito yaong panahon na marami na ang bumabatikos kay Marcos. Hinahanayaan na lang siguro ito ng administrasyon sa kadahilan na kung maabala ang mga mamamayan sa pagbasa ng mga nakaka-el na babasahin wala na itong panahon para mag-rally.

Isa sa mga magasin na mabibili mo ay ang Dalaga at maganda ang mga kwento at halatang batikan ang mga manunulat. Muli kong nabasa ang ilang kwento at napag-isipan ko na ilathala dito sa para mabasa rin ng mga nakakarami.

Inalagay ko ang pangalan ng may akda ng kwento sa orihinal gusto ko lamang humingi ng paumanhin sa may akda sa hindi paghingi ng pahintulot na makopya ang kanyang nagawang kwento. Sakaling buhay pa ang may akda, gusto ko lang iparating na ang iyong nagawa ay hindi dapat ibaon sa limot. Ito ay dapat iparating sa nakararami.

Sa apat na pintong apartment na iyon kami ang pangatlo, panghuli ang sa mag-asawang Roger at Rose, kaya magkatabing pinto kami. Maglilimang taon na kami sa apartment na iyon, sina Roger at Rose mag-aanim na buwan pa lang. Bago pa lang. Hindi palakapitbahay kaya kami’y hindi gaanong magkakakilala.

Anim kami sa apartment, ang Tatay at Nanay ko na parehong ang empleyado sa gobyerno, kaming tatlong magkakapatid na ako ang panganay, at ang aming katulong. Katatapos ko pa lang ng Business Administration at kasalukuyang naghahanda sa review sa Board, para maging CPA.

Sa kabilang pinto naman, tatlo lang sila. Sina Roger at Rose at ang kapatid ni Rose, si Dina, na katatapos din lang ng High School at magpefirst year college sa pasukan.

Dati, tahimik na tahimik sa kabilang pinto, lalo na pagpumasok si Roger. Pero nang magsimulang mamasukan si Rose bilang salesgirl sa isang malaking Department Store, nagsimula na ang kanilang madalas na pagtatalo na naririnig hanggang sa amin sa kabilang pinto.

“Nangako ka nang di makikipag-usap sa lalaking iyon, ngayo’y sumasama ka pang kumain at pahatid! Aba e, parang inaanyayahan mong magkabalikan kayo!” kadalasang sinasabi ni Roger sa mataas na tono.

“Ang dumi ng isip mo! Me pinag-aralan yung tao, hindi niya iisiping papatulan ko pa siya! Ang akin nama’y parang pagbibigay lang, alangin naming bastusin ko siya!” pananggalang ni Rose sa malakas na boses.

Isang gabing wala pa si Roger, nagulat ako nang makitang may dalang maleta si Rose at dali-daling lumabas. Natanaw ko siyang sumakay sa isang magandang kotse, sa tabi ng driver na mukhang mayaman.

Binalingan ko ang kabilang pinto at nakita ko si Dina na nakatayo roon, nagpapahid ng luha. Ibig kong magtanong, pero pinigil ko na lang ang sarili. Ayokong masabi ni Dina na usisero ako. May crush pa naman ako sa kanya. Napakaganda ni Dina. Makinis. Maputi. Husto sa taas.

Napakaganda ang hubog ng katawan dahil sa maliit na beywang at malulusog na mga dibdib na tulis na tulis ang pagkakatubo, palibhasa’y magdidisisyete anyos pa lang. Sabi ko nga sa sarili ko, makapasa lang ako sa Board, liligawan ko si Dina.

Kung ako’y magkakatrabaho at maging nobya ko siya, hihintayin kong makatapos siya at saka ko yayayaing pakasal. Ang ganda ni Dina ang gusto kong mapangasawa. Halos walang kapintasan, at alam kong kahit umedad pa siya, mananatiling maganda pa rin siya dahil smiling face siya.

Humihikbi pa si Dina nang muling pumasok. Napaawa ako sa kanya dahil para ko nang natitiyak na sumama na sa lalaking nakakotse si Rose. Iyon ang lalaking tinutukoy ni Roger pag sila’y nagtatalo ni Rose.

At tutol man si Dina sa ginawa ng kapatid, wala siyang magawa. Mabait si Roger at mas gwapo sa lalaking iyon. Si Roger din ang nagpapaaral kay Dina at nagbibigay ng baon sa araw-araw bukod pa sa mga kagamitan nito kaya laging maganda at mukhang napakalinis.

Nang gabing yon, nang dumating si Roger, pinakinggan kung mabuti kung ano ang gagawin nito pag nalaman ang ginawa ni Rose. Ilang sandali pa’y nakita kong lumabas si Roger at bumili ng maraming beer sa tindahan.

Ilang oras pa’y naulinigan ko ang mga impit na hikbi ni Roger sa salas. Pagkuwa’y katahimikan. Ilang sandali pa’y marahan akong lumabas. Maingat kong sinilip kung ano ang nangyayari. Nakita kong pinupunasan ni Dina si Roger na nakahiga sa sofa. Umiiyak din si Dina sa awa sa bayaw. Ako ma’y nakadama ng awa kay Roger at inis kay Rose.

Nang sumunod na mga araw, napansin kong bihira nang pumasok sa trabaho si Roger. Lagi itong malungkot pag lumalabas sa bahay, at madalas, naglalasing na mag-isa sa bahay.

Hanggang isang gabi, nakita kong inalalayan ni Dina si Roger paakyat ng hagdan dahil baka ito’y mahulog sa kalasingan. Nang matiyak kong nasa kwarto na ang mga ito’y pumasok ako sa aking silid. Mula roon ay binuksan ko ang grill ng bintana at namaybay ako sa bubong ng kusina namin. Sinilip ko kung ano na ang kalagayan ni Roger.