Masarap Din Ang Bading

Masarap Din Ang Bading

Namutawi sa bibig ni Andre pagkamulat at pagkamulat pa lang ng mga mata. Dali dali siyang naghanda para sa pagpasok sa opisina. Ngayon pa naman ang araw na kung saan ay  nakatakdang ganapin ng kanilang departamento ang isang munting welcome  party na ang mga nakalaan para sa kanilang bagong boss.

Mula Pasig hanggang  Makati na kung saan naroon ang kanilang kumpanya ay halos dalawangpung  minuto lamang niya biniyahe gamit ang motorsiklo. Shit, kung kailan ka naman nagmamadali saka wala pang available na  elevator, buwisit talaga” panggigigil niya.

Makalipas pa ang higit  limang minuto ay may bumukas ng elevator, agad niyang pinindot ang numero ng palapag na kung saan naroon ang opisina nila. Pasara na ang  pinto ng may humabol na isang babae, “hay naku doble malas talaga, nagmamadali ka na may hahabol pa” naglalarong pagkabanas sa isip ni Andre.

Lukot ang mukha na tinapunan niya ng tingin ang humabol na babae, hindi pamilyar sa kanya ang itsura. “Siguro kliyente” sa loob loob ni Andre.  Pero ang itsura na rin ito ang naging dahilan para mas suriin pa niya ng maigi ang kasama sa elevator.

Matangkad at maputi ang babae, hindi kayang itago ng kasuotan ang hubog ng katawan. Kung hindi lamang pang opisina ang kanyang kasuotan ay mapagkakamalan mo na isang modelo lalo na’t parang sa isang commercial model ng shampoo ang mahaba, makintab at tuwid na tuwid na itim na buhok.

Waring napahiya si Andre ng biglang lumingon sa gawi niya ang
babae. Agad binawi niya ang tingin ngunit sa sulok ng kanyang mata ay nakita niya ang pagguhit ng isang napakatamis na ngiti mula sa labi ng babae kung kaya’t awtomatikong bumaling muli ang mata niya sa babae upang suklian din ng ngiti.

“Hi!” bati ni Andre sabay extend ng kamay, hindi naman siya at ang mga napahiya agad din itong inabot na babae. Sa saglit na ang mga pagkadaraop ng kanilang mga palad ay kapwa biglang may mga kuryenteng dumaloy sa buong katawan nila. “I’m Lyka …. Lyka Sanchez” pakilala ng babae.

I’m Andre Martinez pakilala naman niya habang hindi pa din niya binibitawan ang malambot na palad ng babae. Nakahalata si Andre na medyo nag aalangan na si Lyka sa medyo may  katagalan na din pagkakahawak kamay ay agad na niyang binitawan na ang
kamay ng dalaga na kapwa sila parang napapahiya sa isa’t isa.

Walang maapuhap na paksa si Andre, nanatiling naka umid ang kanyang dila. Habang si Lyka ay nakikiramdam lamang sa binatang kasama niya. Nabighani si Andre sa ganda ng dalaga kasabay nito ay unti unting  nararamdaman niya ang pamumukol ng alaga sa pagitan ng hita, agad  niyang itinago ito sa hawak hawak na porpolyo.

Mahirap na dahil baka  mapuna ng dalaga at maging kahiya hiya pa siya dito. Maya maya pa ay umusad na paitaas ang Elevator, kapwa nagpapakiramdaman  ang bawat isa. Nagkasya na lamang sila sa simpleng patingin tingin at  kapag nagkakahulihan ng mata ay kapwa mg matatamis na ngiti ang  ibinabato nila sa isa’t isa.

Sa isang hindi inaasahang pangyayari ay biglang tumigil ang pag usad ng  elevetor kasunod nito ay ang pagpapatay patay sindi ng ilaw hanggang  sa tuluyang dumilim ang kapaligiran. Napatili si Lyka at awtomatikong  napahawak sa braso ni Andre, bunga ng pagkatakot sa dilim.

Hindi mapakali si Lyka sa kanilang sitwasyong, namamahay ang takot sa  kanyang dibdib. Ngunit ang pagkakadikit ng kanilang balat ay may hatid  na munting sensayon sa kaniya. Hindi iba sa kaniya ang nararamdaman,  ganitong ganito ang kanyang nadarama sa tuwing may pagkakataon na  magkasarilinan sila ng boyfriend niyang si Marco.

Ang pamilyar na  kiliti na nanunuot sa bawat himaymay ng kanyang kalamanan. Habang si Andre ay napapikit habang dinarama ang lambot ng suso na  bumabangga sa kanyang braso. Nakakalasing ang kabanguhan ng dalaga,  walang sinumang magmumula sa lahi ni Adan ang hindi tatablan.

Lalong  nag uulol sa galit ang kanyang alaga sa pagitan ng mga hita ng tumukod  ito sa pige ng dalaga. Kandapigil ang binata sa sarili sa kanyang  pagnanasang yakapin si Lyka.

“Andre, andilim…. takot ako sa dilim, gawa ka naman ng paraan”
nangangatal na wika ni Lyka. Bahagyang kumilos ang kanang kamay ni  Andre, bunga nito’y napaigtad si Lyka ng sumundot sundot na ang isang  matigas bagay na kanina lamang ay nakatukod sa kanyang pige.

Bagama’t  may takot na nadarama ang dalaga bunga ng kanilang kinasusuungan  sitawasyon ay hindi niya kayang iwaksi sa kanyang isipan ang unti  unting paggapang ng libog sa kanyang katawan.

Dumukot si Andre ng lighter mula sa bulsa niya at sinindihan ito,
awtomatikong gumala ang kanyang paningin upang hanapin ang isang bagay  na nasa loob ng elevator na nagagamit sa mga ganoong pagkakataon.

Bagama’t sa unti unti ng nilalamon ng kamunduhan ang kanyang isip ay  napagtuuanan pa niyang pagtakhan kung bakit hindi bumukas ang emergency light. Agad din naman nahagip ng kanyang mata ang pakay, bahagya siyang  kumalas sa mahigpit na pagkakapit ni Lyka upang siyatin ang emergency  light.