Kinantot Ng Barkada

Biruin mo kung matsitsismis na ang bakasyonista nina Ismael ay nahuling nagjajakol. Ibinaba ko ang aking pantalon kasama na ang brief at nagsimulang tumaas-bumaba ang aking kamay. Gigil na gigil ako kaya sandali lang ay nilabasan na ako. Kay rami ng lumabas na tamod sa akin. Halos 2 linggo rin akong hindi nagpapalabas kasi ng katas.

Kahit nilabasan na ako ay halos hindi nagbago ang katigasan ng aking burat. Tumayo ako para umihi. Biglang sumulpot si Ismael sa harap ko at sumabay umihi. Nakita niya ang aking tarugo na matigas pa rin. ‘Tol, mukhang nanaginip ka ng bold ah’, sabi niya na sumulyap sa aking harapan.

Medyo napahiya ako dahil di ko inaasahan na sa harap ko pa siya pupuwesto para umihi. Kahit kung ilang beses na niyang nakita ang burat ko sa pagsasabay naming paliligo at natsupa pa ngang minsan ay nahihiya pa rin ako. ‘Tigasin kasi ako ngayon, ‘tol,’ sagot ko naman. ‘Saan ka ba nagpunta?’ paiba kong tanong. ‘Sumama kasi ako kay Inay sa tindahan sa kabilang kanto.

Bumili ako ng Emperador at Rodeo corned beef na dadalhin natin kay Froilan na barkada ko rito. Si Inay naman ay nagbayad ng utang sa tindahan sa binigay kong pera sa kanya,’ paliwanag niya. ‘Tara, meryenda muna tayo bago tayo magpunta kay Froilan’, yaya niya.

‘O eto na pala ang dalawang ito. Meryenda na kayo’, anyaya ni Aling Caring. Ang nakahain sa mesa ay nilugawang manok at kumakain na sila ni Richelle. Halos hindi ako makatingin nang diretso kay Richelle dahil sa ginawa ko kanina. Parang namang walang nangyari kay Richelle. Marahil ay hindi niya talaga alam na nabosohan ko siya habang naliligo siya.

Inay, punta kami kay Froilan mamaya. Pag ginabi kami ay doon na rin kami matutulog. Mahirap tumawid sa pilapil pag walang buwan’, paalam ni Ismael. ‘Wag kayong magpapakalasing’, paalala ni Aling Caring. ‘Isang bote lang po ang binili ko ah’, sagot naman ni Ismael. ‘Kuya, mag-uwi ka ng dalag ha?,’ bilin naman ni Richelle. ‘Sige, sabihin ko kay Froilan.

Pagkatapos naming magmeryenda ay nagpunta na kami kay Froilan. Medyo malayo ang nilakad namin ni Ismael dahil nasa gitna pala ng palayan ang pupuntahan namin. May mga punla na ng palay na nakatanim sa bukid. Ang hinantungan namin ay isang kubo na nasa gilid ng isang ilog. Maliit lang ang kubo at napag-alaman kong ito ay pahingahan lang ni Froilan. Nalaman ko na si Froilan pala ay ulila na at ang nagpalaki sa kanya ay ang may-ari ng bukid na aming dinaanan.

Nakaupo kami sa aapat na baiting ng kubo nang dumating si Froilan galing sa pagsasabog ng pataba. ‘Uy, narito pala ang Manila boy’, patungkol niya kay Ismael. Ipinakilala ako ni Ismael kay Froilan. ‘Lan, siya ang best friend ko sa Maynila, si Joel’, pakilala sa akin ni Ismael. ‘Musta ka?, sabi ko sabay lahad ng kamay. Nakipagkamay naman si Froilan at ramdam ko ang kalyo niya sa palad na tanda ng kasipagan.

Halos kasingtaas ko rin si Froilan, hawig kay Alfred Vargas, kayumanggi nga lang ang balat marahil ay dahil nabibilad sa araw. Hindi man siya nagwo-work out ay malaman ang dibdib dahil din siguro sa uri ng kanyang trabaho.

“May dala kaming Emperador at Rodeo. Pwede na tayong magpangana dito’, sabi ni Ismael. Naalala ko tuloy si Edwin nang marinig ko kay Ismael ang ‘magpangana’. Noon kasing maliliit kami ni Edwin ay ‘iyot’ ang ibang salita ng ‘kana’. ‘May nakabi-ay na dalag naman dyan’, sabi naman ni Froilan.

Inumpisahan na namin ang inuman. Pa-shot-shot lang habang si Froilan ay nag-iihaw ng dalag. Kung anu-anong kwentuhan ang napag-usapan namin at karamihan ay kalibugan. Kahit si Froilan pala ay hindi alam na macho dancer si Ismael sa Maynila. Nagsaing na rin si Froilan at nang maubos namin ang Emperador ay kumain kami ng hapunan. Gasera lang ang ilaw namin dahil nasa gitna nga ng bukid ang kubo.