Lalim Ng Sisirin

Lalim Ng Sisirin

Another beautiful story na siguradong malilibugan kayo. Hindi lang kalibugan ang nasa kwento, inilalahad din ang nararamdaman ng isang tao, mga pangyayari na dinetalye. Halina’t basahin natin ang napiling istorya. Ito ay may tatlong bahagi na pinagsama sa isang post para tuloy tuloy nyo na itong mabasa at di na mahirapan pang hanapin ang ibang parts.

BS in Marine Engineering ang kinuha kong kurso noong nag-college ako. May kaya naman kami pero sa mithiin ko kasing makapunta sa iba’t-ibang bansa at makatikim ng mga foreigner na babae kaya yun ang kinuha kong kurso. Lalo na kapag magkwento ang mga instructor namin sa school ay talaga namang nakaka-inggit ang kanilang mga kwento lalo na sa sex experiences nila sa Brazil at Latin America. Oo nga pala, ang Marine Enginnering e yung mga engineer na nagmi-maintain ng makina ng barko. Tawagin nyo na lang akong Mark. Kayumanggi ang aking kulay, semi-kalbo lagi at balbon. Di naman sa pagmamayabang e kamukha ko Derek Ramsay na pinaliit dahil 5’7″ lang ang height ko. Lean pero pumuputok ang muscles ko dahil sa bigat ng work namin sa barko.

Noong mga unang kontrata ko sa barko (bulk ships) ay talaga namang masaya ang mga naranasan ko. Nakakagala sa mga lugar sa ibang bansa at syempre ang matindi ay yung nakakatikim na ng mga foreigner na mga babae. Sa bawat babaeng nakukuha ko ay kinukuha ko ang kanilang mga panty (kadalasang gawain ng mga marino) para isampay sa cabin. Yun ang tinatawag naming trophy ika nga. Kung may pagkakataon ay may mga scandal nga rin ako nakuha sa pamamagitan ng aking celphone pag kumakantot ako ng mga bayarang babae. In short malibog ako mga dude.

Mga unang kontrata lang yung mga experience kong ganun. Nag-iba at naging matamlay ang labasan ko noong napalipat ako sa tanker na aking sinasakyan. Lagi kasi kaming naka-angkorahe sa gitna ng dagat at walang labasang nagaganap. At ang matindi ay napakainit sa middle east na madalas naming destinasyon. Umaabot ng 50 deg Celsius ang work place namin sa makina. Laging ganun kasi ang biyahe namin ay paikot-ikot lang sa middle east. Kaya naman para akong mabubuang sa barko sa unang buwan ko pa lamang doon. Maayos naman ang samahan naming mga crew pero iba pa rin kung may labasan at dahil nga sa malibog ako ay nanunuod na lang ako ng bold sa cabin ko using my laptop computer at nagja-jakol araw-araw.

Isang araw, may dalawang bagong crew na sumampa sa barko namin. Isang pinoy at isang uwak (taga-india). Mga kadete sila. Napansin ko sa pinoy na kadete na tahimik. Marahil ay naninibago lang sa barko dahil nga first time nya. Medyo halos magkasing tangkad kami pero maputi sya. Lean din. Makinis at may itsura. Kamukha sya ni Enchong Dee dahil singkit din ang mga mata. “Bata” ang tawag namin sa kanya dahil siya ang pinakabata sa amin. Pero ang pangalan nya ay Mon, short for Raymond. Ok sana si Bata, mabait naman at maasahan sa trabaho. Pero ang napapansin ko sa kanya ay umiiwas sa akin kapag kinakausap ko sya o di kaya’y pag nagkakasalubong kami. Naipagtanong ko sa mga kasamahan namin kung galit ba sa akin si Bata kasi halos di ko rin makausap e maliit lang ang barko namin. Negative naman ang sagot sa akin ng mga kasamahan ko kaya takang-taka talaga ako.

Minsan noong talagang kainitan na sa baba ng makina ay dagli akong pumaitaas at lumabas sa engine room. Puno ako ng grasa noon at talagang madumi ang suot kong cover-all dahil sa isang matinding trabaho ang ginawa namin. Kaya naman paglabas ko ay suminghap ako ng sariwang hangin galing sa dagat at hinubad ang namamasa sa pawis kong cover-all. Hinubad ko rin ang t-shirt ko. Naka-shorts na lang ako noong time na yun. Biglang may umakbay sa akin galing sa likod na ikinagulat ko.

“Sir!” and sabi nya.

“Uy!” sambit ko.

Si Bata pala yung umakbay sa akin nung time na yun.

“Balita Sir?” tanong nya.

“Heto nakakapagod sa baba. Daming ginagawa. Uy teka madumi ako tsaka pawisan baka madumihan yang cover-all mo.” ang sagot ko naman.

“Oks lang sir, no problem sa akin. Sige sir, work muna ako. Nakita lang kita kaya nilapitan na lang kita. Sige sir.” ang sabi ni Bata.

“Okay, sige.” ang sabi ko naman.

Aba? Mukhang pinapansin na ako nito ah.

“Pssst bata!” ang tawag ko sa kanya.

“Sir?” sabay lingon sa akin.

“Inuman tayo mamaya sa kabina ko. May malalamig na beer dun. Palamig tayo mamaya.” aya ko sa kanya.

Iiling sana sya pero nagpumilit ako kaya napapayag ko sya. Kaya after ng work namin ay nagpahinga muna ako. Naligo at nagbihis sabay punta sa kusina at doon kumain. Nagsasabay kumain ang mga crew doon pero di ko mahanap si Bata. Sya lang ang wala. Aba ang loko ah. Parang nananadya ah. Lagot ka sa akin yun sa trabaho.