Lalim Ng Sisirin

Pagkatapos kumain ay pumunta na ako sa kabina ko para magpahinga at uminom ng beer mag-isa. Hinubad ko damit ko na tanging boxer shorts na lang ang natira sa akin. Habang tumutungga ng beer ay naka-on ang laptop ko at nanunood ng bold. Di pa man nakakatagal sa panunood ay biglang may kumatok sa pinto ko. Pagbukas ko ng pinto ay nagulat ako na si Bata pala!

“Sir!” ang bungad nya.

“Uy, ikaw pala.” ang sabi ko.

“Nag-iinom na kayo sir?” ang tanong nya.

“E akala ko wala ka eh. Wala ka rin kasi kanina sa kainan ah.” ang sabi ko naman.

“Naligo pa kasi ako sir. Matagal kasi talaga ako maligo. Papasok na sir ah.” ang sabi naman nya.

“Okay pasok ka.” ang sabi ko naman.

“Sir ano yang pinapanood nyo?” ang tanong ni Bata.

“Ah, wala. Pampalipas lang ng oras.” ang tugon ko sabay sarado ko ng pinto at nagdamit ng pang-itaas.

“Bold ba yan sir ah. Baka nakakaistorbo ako.” ang sabi nya.

“Oks lang. Ngayon dito ka na eh, inuman na tayo tska music na lang.” ang sabi ko.

“E mukhang nabitin kayo sir eh. Bukas na lang.” ang sabi ni Bata.

“Hindi ah. Oks lang yun.” ang sabi ko naman.

Pinatay ko ang pinanuod ko at nag-sounds na lang kami. Nagsimula kaming uminom. Malaki din pala ang bodega ni Bata dahil naka-ilang beer na kami ay nakakasabay sya sa akin sa inuman. Tawa kami ng tawa sa mga kwentuhan. Palibhasa’y hindi nagkakalayo ang edad namin ni Bata kaya nakakahabol ako sa mga kwento nya tungkol sa gadgets at kung anu-ano pa. Bigla syang tumahimik ng tinapik ko ang kanang hita nya sabay sabi kong “Ayos ka rin pala Bata, sana lagi tayo ganito kasaya.”

Ngumiti sya at nag-thank you sa akin. Bigla syang tumayo at sabay sabing aalis na daw sya dahil matutulog na daw sya at may tama na. Sabi ko ok walang problema. Tumayo din ako at niyakap ko sya.

“Sir?” parang patanong na nabanggit nya.

Tinanggal ko ang pagkayakap ko sa kanya sabay kong sabi “Sign of brotherhood yan Bata. Sige uwi ka na at thank you sa oras”. Tinatapik-tapik ko yung balikat nya.

“Okay sir, medyo may tama na din kayo eh. Thank you sir.” paalam nya sa akin at umalis na.

Nahiga na lang ako bigla sa kama ko kasi medyo may tama na nga ako. Nakalimutan kong mag-lock ng pinto at di ko na nailigpit yung mga pinag-inuman namin. Tanging ang sounds na lang na galing sa laptop ko at ilaw ang bukas at may buhay noong gabing yun.

Naalimpungatan ako ng may nakakakiliting ginagawa sa burat ko na noo’y grabe na ang tigas.

Naramdaman ko bigla ang init at basa sa katawan ng titi ko, parang may chumuchupa. Bigla akong bumalikwas sa aking pagkakahiga sa aking kama. Si Bata! Nakadungaw ang tigas na tigas kong burat sa butas ng boxer shorts ko.

“Putang ina!” sigaw ko at sabay tadyak sa dibdib nya.

Na-out of balance si Bata at natumba. Tumama ang kanang bahagi ng kanyang ulo sa mesa na malapit sa amin at nawalan sya ng malay. Bigla kong itinago ang burat ko at nag-ayos. Nahimasmasan ako sa aking galit at dali-daling pinuntahan ang walang malay na si Bata. May dugo sa ulo niya.

Tok tok tok! Ang sunod kong narinig mula sa pintuan.

“Mark ano ba ang nangyayari dyan?” ang tinig mula sa pintuan.

Bigla akong tumayo at binuksan ang pinto. Si Bosun pala. Narinig daw nya ang sigaw ko sa kabilang kwarto. Di na ako makapangatwiran at sinabihan ko agad sya na walang malay si Bata. Dali-dali nya rin pinuntahan ang walang malay na kadete. Tinatanong nya sa akin kung anung nangyari. Wala pa akong maisagot dahil sa pagkabigla ko na rin.

Tinawagan agad nya ang iba pa naming kasamahan para tulungan ang walang malay na kadete. Naawa ako at nagsisi sa nagawa ko kay Bata. Paano kung may masamang mangyari kay Bata? Or worst paano kung…? Makukulong pa ako! Lintik na!

Dinala na nila si Bata sa sick bay (clinic ng barko) at doon di ko na alam kung ano ang ginawa sa kanya. Nagtanong sa akin ang mga kasamahan ko kung anong nangyari. Tanging rason ko na lamang ay labis sa kalasingan kaya natumba sya at tumama ang ulo sa mesa.

Kinaumagahan, may malay na daw si Bata. Pinuntahan ko agad sya sa sick bay. Nakaupo sya sa kama at nagulat sya noong makita nya ako. Natakot sya. Nanginginig. Naintindihan ko sya kung bakit ganoon ang naging reaksyon nya sa akin. Napayuko sya at napaluha. Lumapit ako sa kanya.

“Sorry sa ginawa ko sa ‘yo kagabi. Nabigla lang ako.” sambit ko.

Wala syang imik. Lalo akong naawa sa kalagayan nyang yun. Tinapik ko ang kaliwang balikat nya.

“Akala ko kung napaano ka na Mon. Sorry talaga. Di ako galit. Pinag-alala mo nga ako.” ang sabi ko pa.