Mabait Kong Asawa
Apat na taon nang kasal sina Joana at Padi. Si Joana ay 28 gulang pa lamang at si naman Padi ay 31 na ngunit wala pa rin silang anak dahil ayaw pa ng lalaki. Parang dalaga pa rin ang seksing pangangatawan ni Joana. Malinis at maalaga ito sa katawan, paminsan-minsan ay nag-gi-gym din ito kaya sariwa pa rin tingnan. Magandang babae si Joana. Sa tangkad na 5’3 at balingkinitang katawan ay isa itong anyo ng eba na takaw-tingin at tatakamin ang sino mang lalaking makasalubong.
Galing sa kilalang angkan si Padi habang si Joana naman ay lumaki sa pamilya na kapwa ordinaryong empleyado lamang ang mga magulang. Tapos ng computer science si Padi pero di makahanap-hanap ng magandang trabaho. Palibhasa’y lumaking bulakbol at spoiled kaya kahit na may sarili nang pamilya ay umaasa pa rin sa mga magulang. Mahilig magbarkada si Padi. Kahit may asawa na ay panay pa rin ang night-out nito kasama ang mga kaibigan. Bago pa man naging mag-asawa’y alam na ni Joana na mahilig sa barkada ang lalaki. Sa kabila nito, iilan lamang sa mga ito ang naging close ni Joana sa mga kabarkada ng asawa.
Sa simula ng pagsasama nilang bilang mag-asawa’y di ina-alintana ng babae ang kabubulakbol ng asawa. Hanggang dumaring ang punto na halos gabi-gabi na kung gumimick ito at madaling araw na kung umuwi.
Sa gitna ng mga kinakaharap na problema sa buhay may-asawa, si Karen na magiisang taon palang bilang katulong ng mag-asawa ang s’yang naging hingahan ni Joana ng kanyang mga hinanakit kay Padi. 24 anyos palang ito at isang tipikal na katulong galing probinsya. Masipag sa trabaho at halos kapamilya kung mag-malasakit sa mga amo.
“Bakit kasi ate di mo nalang iwan? Bata ka pa naman at makakakita ng taong matino…responsabli…’yong tatanggapin ka’t mamahalin.” Si Karen isang umaga na di nakauwi si Padi sa bahay nila.
“Mahal ko si Padi, Karen….Alam mo dati, di naman siya ganyan ka bulakbol eh…” Balik-tanaw ni Joana habang nakaupo sa dining table at nakikipag kwentohan kay Karen na naghuhugas ng pinggan.
“Noon ‘yon ate, pero ngayon? Paano na?…Mag-iisang taon na ako dito sa inyo ate, at masasabi ko nang ika’y nagpapakamartir kay kuya Padi.”
“Ayoko naman siyang iwan kasi alam kong darating ang araw na magbabago din s’ya. Noon, bihira lang inu-umaga ng uwi ‘yan kahit gumigimmick”
“Yan nga ang mga sinasabi ng mga martir na asawa.” Iling-iling nalang si Karen. “Alam mo ako ate, 24 palang ako pero sa nakikita kong hirap ng buhay ngayon, kung mag-aasawa man ako’t gaganyanin din lang ng magiging asawa ko…di bali nang maghirap mag-isa…”
Natapus ang usapan ng dalawa ng dumating si Padi ng bahay. Galing pala sa puyatang birthday party ng isang kaibigan. Direcho ito sa kwarto at natulog na.
Lumipas ang maraming buwan at walang pinagbago sa ugali ni Padi. Lalo lang itong napapadalas ng uwi ng madaling araw.
Gayun pa man ay tahimik lang si Joana sa mga pinagagawa ng asawa. Hanggang isang araw na napagpasyahan na nito na kausapin ng masinsinan ang asawa. Medyo masaya ang gising ni Padi ng araw na ‘yon ng umpisahan ni Joanang tanungin ito.
“Dad, bakit ba parang wala kang asawa kung umasta?” seryoso ang mukha ni Joana.
Nagulat man ay umiral pa rin ang pagka-spoiled ni Padi. Pasinghal itong sumagot.
“Ano na naman ang sinasabi mo diyan?”
“Pagod na ako Dad, tama na ito…halos gabi-gabi ka na kung gumimick…di man lang humanap ng trabaho’t simulang buhayin ang sarili mong pamilya…nahihiya na ako sa mga magulang mo…”
“Bakit, ni minsan ba nagutom ka na dito? Di naman ah…”
“Di nga…pero habang-buhay nalang bang ganito tayo? Aasa nalang sa mga magulang mo?” tumalikod na si Joana at pumasok sa kwarto. Natahimik lang si Padi at di natinag sa inu-upuan nito.
Di maraming magsalita si Joana. Sa katunayan, tahimik itong tao at bihira kung magalit.
Sa loob ng kwarto, niligpit ni Joana ang mga damit nito at nilagay sa bag. Nang lumabas ng silid ay naka-ayos na ito.
“Uwi muna ako sa amin…” Pamama-alam ng babae sa asawa.
“Anong gagawin mo? Lalayasan mo ako?” Tumayo si Padi at lumapit kay Joana.
“Ayusin mo muna ang buhay mo…tahimik akong tao Dad, pero sa apat na taon na puro ganito, nakakapagod din.” Humakbang ito palapit sa pinto.
Di umimik si Padi. Peron g akmang pipihitin na ni Joana ang siradora ay nagsalita ito.
“Ma, sorry…may problema lang talaga ako…” Mababa ang tinig ng boses ni Padi.
Kahit na bulakbol na asawa ito, ni minsan ay di naman nito sinaktan o binuhatan ng kamay si Joana.
“Pakikinggan kita, sige ipaliwanag mo kung ano ang problema…” Nakatayo pa rin ang babaeng nakaharap sa nakayukong asawa.
Sa kusina’y tahimik lang sa pagliligpit si Karen pero naririnig nito ang usapan ng mag-asawa. Napa-iling na lamang ito sa ginawa ni Joana. Kahit na akmang iiwanan na ang asawa’y nababago pa rin ang pasya nito. Nag-usap ang dalawa sa sala. Dinig man ni Karen ay pilit niya itong tinatakwil sa isip.
Lulong na pala sa sugal si Padi. Nagkakasino pala ito at malaki-laki na rin ang utang sa mga kabarkada. Ayaw na itong tulungan ng mga magulang dahil sa halos sila na rin ang bumubuhy sa kanilang dalawang mag-asawa.
Ngayon lang nakita ni Karen sa ganoong usapan ang mag-asawa. Nanlulumo si Padi habang sinasalaysay kay Joana ang mga lihim na nangyayari sa kanya sa tuwing aalis ito ng bahay. Napapaluha lang si Joana sa ikini-kwento ng asawa.
“Ma, may sasabihin ako sa iyo. Sa kwarto nalang kung maaari.”
Tumayo ang dalawa at pumasok sa silid nilang mag-asawa. Di na narinig ni Karen ang usapan ng dalawa ngunit alam n’yang masinsinan ito dahil may hikbi s’yang naririnig mula kay Joana.
“Bakit hinayaan mong umabot sa ganyan kalaki ang utang mo sa kanila Dad?” nakasubsob sa dalawang palad nito si Joana.
“Ma, sorry talaga, pero di ko namalayan na nalululong na pala talaga ako.”
“Paano ngayon ‘yan Dad?…Paano natin babayaran sina Marco n’yan?”
Halos umabot na sa isan-daang libong piso ang utang ni Padi sa tatlo nitong kabarkada na sina Marco, Ryan at Dan. May mga asawa na rin ang tatlo at matanda lang ng dalawa o tatlong taong sa lalaki.
“Yon na nga Ma, lumaki ang utang ko dahil pinipilit kong mabayaran sila. Sa tuwing nangungutang ako sa kanila ay gusto kong manalo sa casino at nang mabayaran ko silang tatlo. Iba kasi ang gusto nilang bayad at ayoko noon.”
“Bakit…ano ba ang gusto nilang bayad? Ha, Dad?” Kinakabahan si Joana sa maaring kasagutan.
“Ikaw, Ma…ikaw ang gusto nilang kabayaran…” Yon lang at nangilid na rin ang luha sa mga mata ni Padi. “I’m very sorry talaga Ma…mahal kita kaya pilit kong sinisikap na mabayaran sila, pero lalo lang akong nalulunod sa utang…”
Umiyak lang na umiiling-iling si Joana. Kapwa sila napa-iyak sa naging kahinatnan ng mga pagbubulakbol ni Padi.
“Binabantaan na nila akong may mangyayaring masama kung di ko sila babayaran ng utang ko.” Parang bata si Padi na talunan sa laro.
Napayakap sa asawa si Joana. Ramdam nito ang pagsisisi ni Padi. Hanggang nabuo ang pasya sa kanyang isipan.
“Dad, kung papayag pa ako…bayad na tayo?”
“Papayag ka Ma?” Nag aalinlangan ang tanong ni Padi.
“Kung ‘yon ang kailangan para mabayaran ang utang mo sa kanila…gagawin ko Dad…mahal kita.” Nakatitig ang mga mata ni Joana sa luhaan mata ni Padi.
Hinagkan nito ang asawa at umiyak.
Nabuo ang pasya ng mag-asawa. Kinabukasan ay kinausap ni Padi ang tatlo. Tinanong n’ya kung bakit si Joana ang gusto ng mga ito na maging kabayaran sa kanyang mga pagkakautang.
“Pare, ang totoo’y matagal na akong may crush sa asawa mo. Tutal payag ka na rin lang na s’ya ang maging kabayaran ay aaminin ko na.” Si Dan ang unang nagsalita sa tatlo.
“Ako pare alam mo, naiinggit ako sa iyo. Napaka-swerte mo, may napakabait at napaka ganda kang asawa. Naging pantasya ko rin si Joana kahit na noon pang magnobyo pa lang kayo…pero di naming plinano nung una na pauutangin ka’t si misi mo ang magiging kabayaran.” Nakangisi pa si Marco ng sabihin ito.
“Alam mo naman pare, kaming tatlo ay malas talaga sa mga naging asawa namin.” Si Ryan. “Pagkatapus manganak, ayon nasira na ang katawan. Kun di naman tamad, eh bungangera kagaya ng asawa ni Dan. Ikaw, mabait na, napakaganda pa ng asawa mo.”
Lalong bumigat ang nadarama ni Padi sa dibdib nito. Ngayon n’ya lang nalaman na hinahangaan pala at pinapantasya ng mga barkada nito ang asawang si Joana. Alam rin ni Padi na kahit ganoon nga ang gusto ng tatlo ay ni minsan di s’ya pinilit ng mga ito upang kusang ipagkanulo ang kanyang magandang asawa.
“Pare, payag na ako. Sa isang kundisyon, ‘wag n’yo saying pahirapan at sex lang ha…walang talo-talo. Walang agawan ng asawa.” Mangiyak-ngiyak si Padi ng sabihin ito.
Nagkatinginan ang tatlo at napangiti.