Hayok sa Talik
“Good Morning Sir!” ang bati ng receptionist kay Richard pagpasok niya sa bagong work niya. Isang gentle na bati rin ang ganti niya sa nakangiting receptionist habang nag-swipe siya sa chronolog. Fresh ang pakiramdam niya dahil isa na siyang Supervisor sa bago niyang company. Richard is a 27 year-old ECE, and malaking improvement itong position niya ngayon doon mula sa una niyang trabaho where he was an Engineer for six years. It was the middle of November and naisip niya, magiging masaya ang coming Christmas kasi magandang pangitain itong career move niya.
Nagbihis na si Richard ng work shoes na usually pinapagamit sa mga Electronics company. Hindi niya ininda na sa kabila ng matangkad siyang tao, yung lowest shoelocker ang na-assign sa kanya. Hinidi rin niya nahalata na at that time, hindi inaalis noong receptionist yung titig sa kanya, lalo na sa pagyuko niya, nakatitig sa puwet niya habang nakadekwatro at kumukuyakoy yung receptionist sa chair.
Hindi na nagpalipas yung receptionist at tumayo at lumapit kay Richard.
“Sir, can I help you?” tanong niya habang papayuko para mag-assist.
“A, ok lang, medyo napatapat lang na sa pinakaibaba yung napunta sa kin,” Naka-smile na sagot ni Richard. Ngayon lang niya na-notice yung face nung receptionist. Isang maliit na maputing babae na bilugan ang mga hita at bewang. “Ano nga palang pangalan mo?”
“Cheryl po,” Sagot nung receptionist. “First day niyo sir?” Tanong niya. Tumango si Richard na nakangiti pa rin dahil napuna niyang medyo nakabukas yung blazer nung receptionist, siguro bumukas nung yumuko kanina. Sumisilip tuloy yung pulang lace ng bustier bra nung receptionist. Medyo siguro nakahalata ito kaya pasimpleng inunat niya ang suot na blazer upang maitagong muli ang lace. Ngunit sa paggawa nito, humapit yung damit niya at humubog ang korte ng tayung-tayong dibdib nito.
Dahil parang napahiya, nagpaalam yung receptionist ng isang “Sige sir, have a good day!” at tsaka bumalik sa upuan sa likod ng front desk. Dumekwatro muli at kumuyakoy ang kanang paa, habang nakatitig pa rin kay Richard habang paakyat na sa opisina.
Pagdating sa opisina Richard went straight sa HR department para ma-endorse na siya sa boss niya and magiging staff. “Hi Arlene!” Ang bati niya sa nakaupong babae. Nakilala niya si Arlene dahil ito ang unang nag-interview sa kanya noong nag-aaply pa lang siya.
“Good morning sir, saglit lang po ha, send ko lang ‘tong e-mail,” Ang sabi niya habang hindi inaalis ang mata sa computer monitor at panay pag-type sa keyboard. Una pa man ay bumilib na siya kay Arlene. Bagaman staff lamang ito, halatang sobrang sipag nito sa trabaho. Katunayan, wala pang alas-otso noon at mukhang subsob na sa ginagawa, nakalabas na lahat ng folder at mukhang kanina pa sa e-mail. “Yes sir, kumusta po, na-traffic po ba kayo?”
“A, hindi naman, medyo mahal nga lang ang toll fee ngayon,” Sagot ni Richard. Patayo na si Arlene at binibitbit na nito ang mga folder sa lamesa at isusuot ang blazer. Hindi kagandahan si Arlene at medyo chubby, pero cute ito at smart-looking. First impression ni Richard of her would be someone who could make it to the top based on ablity. Seryoso ito sa trabaho ngunit hindi naman suplada kaya bagay na bagay ito sa HR; strict yet can deal with people well.
Malaking bulas si Arlene, 24 years old, 5’5”, shoulder-length hair, morena and medium build, parang si Kirstie Alley. Nakasuot si Arlene ng light brown slacks at medium grey na blouse; generic office wear matched with their company-issued blazer. Dahil chubby siya, medyo malaki than normal yung boobs ni Arlene. Habang sinusuot niya yung blazer medyo bumuka yung front nung blouse niya, kaya nakita tuloy ni Richard yung pisngi nung right boob niya and yung light brown na bra na suot ni Arlene.
“Let’s go sir,” Yaya ni Arlene as they proceeded sa Production area where he would be assigned. Nanguna si Arlene and si Richard, di maiwasang mapatutok ng tingin sa butt ni Arlene. Malaki yung butt ni Arlene although proportional naman sa body niya, dahil nga relatively bigger yung build niya. Dahil siguro matagal nang nakaupo si Arlene, kinakain nung pwet niya yung panty and slacks na suot niya. Bakat tuloy yung pantyline ni Arlene, and kita niya na nakalihis yung left side nung panty ni Arlene dahil nga kinain nung butt niya sa laki. Naalala tuloy ni Richard yung theory niya dati: usually yung mga office girls, mas manipis yung likuran ng pants or skirt kasi palaging nakaupo, kaya siguro madalas bakat ang pantyline nila.
“Sir, ako po ang head ng Christmas party committee natin this year, would you be interested in helping out?” sabi ni Arlene habang pababa sila ng stairs.
Naisip ni Richard na good impression kung tutulong siya so sabi niya, “Sure, it would be a great way para ma-meet yung other officemates natin,”
Narating na nila yung production office, and went to the third of the four center cubicles. Directly reporting sa expat si Richard, so upon reaching yung desk, nag-bow pa si Arlene sa nakaupong foreigner at pinakilala si Richard. “Sir, I would like to endorse Mr. Richard Lagro, your new supervisor for our new LPTT line,”
Nag-bow agad si Richard at kinamayan ang bago niyang amo. “Hello Mr. Yu, it is an honor to be working for you,” ang bati ni Richard habang nag-bow din ang amo niya at kumamay. Nakilala na niya ang kanyang amo dahil isa ito sa mga nag-panel interview sa kanya bago siya tuluyang ma-hire.
“So, welcome, I hope you can make a good contribution to this company,” sabi ng amo.
“Sir, I’ll leave you for a while, I’ll come back after lunch so I can introduce Mr. Lagro to the other key persons in our company,” Paalam ni Arlene na nagtungo sa kabilang cubicle.
Bumalik ang amo niya sa silya at tumawag sa telepono. Pagkatapos makipagusap ay ibinaba at sinabi kay Richard, “So, as you know you will be handling our new assembly line, and I have some news for you; I don’t know if it would be bad or good,” Tumango si Richard and remained silent, hindi kasi niya alam kung anong ibig sabihin ng amo. “Supposedly, we start receiving machines two days from now, but there is problem with supplier and it will be delayed to first week of December. It means you have nothing to do for almost two weeks,”
Hindi alam ni Richard kung matutuwa siya o kakabahan dahil baka mapauwi siya sa bahay dahil dito. “So, since you have nothing to do, I will have a special project for you until end of November. You will be heading the annual inventory check for our group. Is that ok with you?”
Walang magagawa si Richard. Sa totoo lang, hindi pa siya nakakaranas ng ganoong trabaho sa kadahilanang ang gumagawa ng ganun sa dati niyang work ay ang mga taga-warehouse lang at mga Auditor.
“Ok sir, I can do it,” Confident na sagot ni Richard.
“Ok, now we have a meeting, let’s go so you can meet the others,”
Pumunta sila sa katapat na row ng tables. “Call meeting,” Sabi ng amo niya sa kaisa-isang babae sa grupo, mukhang ito yung secretary nila. Isang skinny girl na maputla ang skin, as in parang patay. Ok yung face, parang si Rufa Mae pero pinakitid yung mukha tapos maliit yung boobs tsaka balakang. Nauna silang dalawa nung amo niya sa meeting room nila, and umupo yung amo niya sa head nung table. Pinaupo siya sa kanang silya and hinanda nung amo niya yung notebook.
Isa-isang umupo ang mga ka-grupo ni Richard. Pagkaupo ng lahat ay pumwesto ang secretary sa kaliwa ng amo, katapat ni Richard.
“Good morning. I hope everyone had good rest in weekend. Before we start, I would like to introduce Richard Raggh…” Parang nautal yung amo niya, dahil hindi sanay bigkasin ang kanyang surname.
“Lagro, sir,” Salo ni Richard.
“Yes,” At sinimulan ng amo niyang isa-isang ipakilala ang apat na nasa loob ng meeting room.
Unang ipinakilala ang nasa kanan niya, si Clyde, supervisor ng GPRO Primary Line. Siya ang pinakamatanda sa grupo at matagal na sa kompanya. May asawa na ito at 3 anak.
Sumunod ay si Ger, nasa kabilang dulo ng mesa. Isa rin itong supervisor sa production na hawak ang SRL-1200 line. Ito ang pinakamalaki at pinakamahabang linya, ito rin ang pinakakomplikadong produkto sa grupo nila. It’s essentially the moneymaker of the company, paliwanag ng amo, making up to 40% of volume and 50% of profits. Medyo may ere ng bahagya ang dating ni Ger kahit hindi umiimik. Siya rin ang tumatayong second-in-line sa amo nilang expat kahit mas matanda at mas matagal si Clyde dahil nga sa laki ng hawak niya.
Huling pinakilala si Eric, na nasa kabilang side ng mesa katabi ng secretary. Isang taon pa lang ito sa trabaho at isang taon lang ang tanda kay Richard. Jr. Supervisor pa lang si Eric at hawak niya ang QA ng kanilang grupo. Pagpapakilala ay ito lang ang tumayo at kumamay kay Richard.
Huling pinakilala si Carmi, ang secretary nga. Isang matipid na “Hi sir, welcome” ang bati nito. Matipid ang ngiti nito, pero hindi yung supladang dating, pero yung magkahalong nahihiya at natatakot. Matagal na rin sa company si Carmi at nagsimula ito bilang contractual na assistant hanggang sa na-absorb ng company. Pagkabati kay Richard, hindi na ito muling umangat ng tingin at nakatutok na lang sa notepad kung saan handa nang magtake-down ng minutes.
Naintriga tuloy si Richard, at habang patuloy ang meeting ay ito ang iniisip niya. Parang naintriga siya sa pagkatao ni Carmi. Dahil kaya panay lalaki ang kasama nito kaya hindi gaanong umiimik? Later on, he’ll find out, naisip niya.
Pagkatapos ng meeting ay lumabas na sila sa kuwarto at bumalik sa kanya-kanyang lamesa. Itinuro siya ng amo sa bagong lamesa at computer na para sa kanya. Natuwa sa galak si loko – ang pogi ng computer niya! 17-inch na LCD monitor, 3.8 GHz CPU, 512Mb memory, optical mouse, and may sarili pa siyang scanner and printer…whew! Bigla niyang nadama ulit ang kagandahan ng pagkalipat niya! Habang sinisimulan niyang kalikutin ang PC niya, may tumapik sa likod niya.
“Sir, tour ko raw po kayo sa office natin,” Si Carmi na hanggang ngayon ay hindi pa rin ngumigniti.
Tumayo siya agad sa pagkakaupo sumunod kay Carmi. Nagtungo sila sa Copy room kung saan nandoon lahat ng ibang office equiptment: ang common printer para sa rank & file staff, photocopier, FAX machine, Shredder, at plotter. May isa ring computer set doon for those who need some quick editing. Tinuro ni Carmi ang drawer ng supplies nila. Yumuko ito upang kumuha ng gamit para kay Richard. Dahil payat si Carmi, maluwag ang fit ng blouse sa kanya at madaling nakita ang bra nitong puti, halos sing-kulay ng skin niya. Pero hindi ito pinansin ni Richard, parang medyo naaawa siya or nahihiya rito.
Inabot ni Carmi ang isang compay-issued organizer, calculator, tatlong signpen na black, blue, at red, pencil, notepad, at clipboard. Parang nag-grocery siya sa dami. “Sir kaya niyo po?” Alok ni Carmi na tulungan si Richard.
“Ok lang, maraming salamat ha,” Ang mabait na tugon niya.
“Sir, kuha nalang po kayo sa kin ng A4 kasi wala pa pong supply e,” Alok ni Carmi at bumalik na sila sa opisina.
Pagdating ng tanghalian, isa-isang nagsitayuan ang mga kagrupo niya, natira na lang si Eric at Carmi. “Pre, lunch?” Alok ni Eric at tumayo na si Richard para sumama.
“Ikaw Carmi?” tanong ni Richard at kumaway lang ito.
“Hindi kumakain ng lunch yan e, kaya ang payat!” bulong ni Eric.
Malaki ang canteen ng company nila, halos 7,000 kasi ang empleyado rito. Sa pagmamasid niya, nakita niya ang mga unang nakilala. Si Arlene nasa isang grupo ng mga kababaihan na mukhang mga taga-HR lahat. Si Clyde, may kasamang dalawang lalaki at isang babae na halos ka-age nito. Si Ger nasa gitnang lamesa kasama sa grupong mukhang mga manager.
Pagkakuha ng pagkain, pumwesto sila sa isang round table na may apat pang nakaupo, tatlong lalaki at isang babae. Isa-isang pinakilala ni Eric ang mga ito.
“Si John ng Logistics, si Amy at Ronald ng Engineering, tsaka si Bob ng facilities,” Isa-isang nagsikamay ang apat. “Batchmates kami lahat dito, tapos magkakasama sa bahay. Well, except for Amy. Babae nga pala yan, maikli lang buhok,” Sabay tawanan lahat.
“San ka ba umuuwi pare?” tanong ni John.
“Sa Bicutan sir,” Sagot ni Richard.
“Layo a, balak mong mag-board? Bakante pa yung isang kama sa amin,” Alok ni John.
“Pinagiisipan ko pa nga e, medyo mahal na kasi gas tsaka toll fee,”
“Kung gusto mo sa apartment ka na lang ni Amy tumuloy, bakante rin yung isang kuwarto don, nagasawa yung dating roommate niyan e. Baka kasi ma-rape ka pa kung kay John ka sumama,” Sabay tawanan lahat at ngumarat ng pabiro rin si John.
“Lahat ba kayo mga dayo rin?” tanong ni Richard.
“Actually ako lang talagang tagalog dito e,” sagot ni Ronald. “Ako taga-Makiling lang, si Eric taga-Bulacan, si Amy sa Las Pinas, si Bob taga-Ilocos, kaya locos-locos yan e,” biro niya at tawanan muli. Mukhang ok kasama tong tropa ni Eric, isip ni Richard.
“Laro tayo mamaya?” alok ni Amy.
“Oo ba, pre nagba-badminton ka ba?” tanong ni Bob.
“Minsan, pag sinisipag,” Sagot ni Richard na pasimple pa ring nakatingin kay Amy.
Si Amy ay isang cute na Sr. Engineer. Cute hindi dahil maliit siya, pero dahil maliit yung mukha niya, parang si Winona Ryder. Maputi rin ang complexion nito, hindi maintindihan kung magkahalong tisay at tsinita. Around 5’3” ang taas ang may pagka-athletic ang body. Bagay na bagay ang “Demi Moore in Ghost” hairdo niya, yung nauso nung kasikatan nung movie nila ni Patrick Swayze.
“Mahilig ka sa sports ma’am?” tanong niya kay Amy.
“Konti…hehehe,” Sabay ngiti.
“Konti, e varsity nga to sa volleyball sa school namin e, tapos ngayon baliw na baliw sa badminton, tapos founder pa ng mountaineering society dito sa company. Aktibo nga to e, duda ko minsan tumitira ng shabu to e, dadalwang isip tuloy ako kung bakit ko pa nakuhang ninang ng panganay ko!” hirit ni Ronald sabay hampas sa balikat ni Amy.
“Kaw pare, pamilyado ka na?” tanong ni Ronald.
“A, hindi pa, pero gusto ko na nga e,” sagot ni Richard.
Napansin niyang napangiti si Amy then humirit, “First time yun a, a man looking for commitment,”
Kiligan lahat ng nakaupo “UUUUUYYYYY!” na parang mga bata.
“Hindi katulad nitong kumpare ko, kung di pa nakabuntis di pa papakasal,” Bawi ni Amy.
“So lahat ba kayo may family na?” usisa ni Richard.
“Ako may fiancé, nasa New Zealand, nurse. Pagkatapos ng contract niya next March pakasal na kami,” Sabi ni Eric.
“Well, ako naman more than a year pa lang kasal with one kid, ninang nga si Amy,” Sagot ni Ronald.
“Ako may GF sa linya, si John meron din sa linya…BF!” hirit ni Bob na kinatawa ng lahat.
“Gago ka talaga, alam mo namang isa lang crush ko rito e…” sabay turo dun sa mesa nila Arlene.
“Hi Arlene,” Bati ni John na kumaway kay Arlene, na gumanti rin ng kaway.
Medyo nailang si Richard dahil nga may paghanga siyang nadarama para kay Arlene, pero pinalagpas lang niya ito, di pa naman niya GF di ba, naisip niya.
After lunch, pumila sila para isauli ang pinagkainan at nagkasabay si Arlene and Richard. “Sir, I’ll introduce you sa other groups pagbalik sa office, may gagawin nap o ba kayo?” sabi ni Arlene.
“Actually, wala pa. Tsaka wag mo na nga akong i-po, baka tuloy akalain ng ibang tao sobrang tanda ko na,” Sagot ni Richard.
“Sige po, sir,” Pabirong hirit ni Arlene.
Pagbalik sa opisina, ipinagpaalam ni Arlene si Richard kay Mr. Yu at bumalik sila sa Admin Building.
“Punta muna tayo sa Systems and Information Technology para maayos yung e-mail account mo sir. And then introduce ko kayo sa ibang groups,” So they went sa SIT department, kung saan nandun ang isang team of around thirteen programmers and system admins.
“Excuse me Chelle, pumasok ba si Bryant?” Tanong ni Arlene sa isang babae with glasses na naka-blazer.
“Singapore, training one week,” Ang sagot nito na hindi man lang inalis ang tingin sa monitor.
“So, sino in-charge ngayon sa new e-mail accounts and systems access?” tanong ni Arlene.
“I dunno,” Sagot nito na may tonong medyo pasuplada. “Why, who needs it?” at tsaka lang ito tuminging sa kanila. Si Chelle. Same age as Richard pero one of the pioneers sa SIT. Before kasi, outsourced lang ang kanilang function sa service provider. Chelle actually used to work for one of them and then inabsorb ng company, parang part of a package deal. As common with other companies, IT people are some of the better paid, kaya siguro medyo suplada si Chelle.
A bit nerdy ang first impression kay Chelle, pero she’s quite tall at 5’6” with a slender build. Long wavy hair na may blonde highlight sa right side.
“This is Richard, new Sup sa LPTT. Is it possible na matulungan mo siya sa account application,” tanong ni Arlene.
Huminga ng medyo malalim si Chelle, and since parang wala naman siyang magagawa, hiningi ang CV ni Richard at sinabing “O sige, I’ll find some time para gawan ng paraan,” Tapos pinatong yung folder sa table then bumalik na sa pagtatrabaho sa kanyang PC.
“Thanks,” paalam ni Arlene.
Lumakad sila palayo at napansin ni Richard na medyo upset si Arlene. “Bitchy?” banggit ni Richard ng pabiro.
“Ewan ko ba, some people just know how to make a bad first impression and ruin other people’s days!” sambulat ni Arlene na ngayon medyo nakakunot ang noo, halatang na-bad trip sa attitude ni Chelle.
“Ok lang yon, at least sabi niya gagawin niya dib a?” paamong sabi ni Richard.
“Sorry sir ha, nakakabad-trip lang talaga e, nakakahiya nga sayo kasi first day mo tapos ganun kaagad ang pinakita niya,” Paumanhing hiningi ni Arlene.
“No, it’s ok,” At ngumiti si Richard kaya medyo napangiti na rin si Arlene. Hindi nga ganun kaganda si Arlene, pero habang tumatagal siyang tingnan, lumalabas ang kagandahan ng personality nito. Lalo tuloy napapahanga si Richard.
Bumaba sila at nagtungo sa kabilang building kung nasaan ang Central Distribution center ng company. Pumasok sila sa opisina at nakita niya si John ng Logistics na may kausap sa telepono. Kumaway ito kat Richard nang makita.
“Sir, pakilala kita sa Warehouse Manager. Since sa production ka madalas mong maka-interact ang group nila,” Sabi ni Arlene.
Lumapit sila sa dulong lamesa kung saan nakaupo ang isang payat na babae.
“Sir, I would like you to meet Ms. Chit Jandela, our Warehouse and Distribution Manager. Ma’am, this is Mr. Richard Lagro, our new Supervisor sa production,” Tumayo ang babae at kumamay kay Richard.
“Good Afternoon, welcome to the company,” Pormal na bati nito.
“Nice to meet you ma’am,” magalang na bati ni Richard.
“Arlene, do we have any updates on this?” at may inabot siyang folder kay Arlene.
Binuksan ni Arlene ang folder at sinabing “Ok ma’am. Excuse lang sir ha, may tawagan lang ako,” paalam ni Arlene kay Richard habang bitbit ang folder.
“I heard over lunch that Mr. Yu has assigned you sa annual inventory count team,” sabi ni Ms. Jandela.
“Yes ma’am,” sagit ni Richard.
“If then, we will be having a meeting shortly to discuss the schedule. Would it be ok if you attend?” tanong ng manager.
“Kung wala na pong kailangan si Arlene pwede po,” sagot ni Richard.
“Good, so let’s wait when she gets back,” sabi ni Ms. Jandela.
Pagkasabi ni Ms. Jandela kay Arlene ay nauna na muna ito pabalik ng Admin building. Tamang-tama namang lumapit si John sa lamesa ni Ms. Jandela upang may papirmahan. Bumati pa ito kay Arlene nang magkasalubong. Pagkapirma , ibinilin ni Ms. Jandela si Richard kay John. “John, have you met Richard?” at tumango si John sabay tapik sa balikat ni Richard. “Good. Now can you brief him sa annual inventory natin in preparation for our meeting? Siya raw ang in-charge sa group nila Mr. Yu,” Utos nito.
“Ok ma’am. Tara pare,” yaya ni John kay Richard.
Bumalik sila sa lamesa ni Richard at humila ito ng upuan para sa kanya.
“Pare, notorious yung hahawakan mo sa inventory a, matindi sakit ng ulo diyan,” abiso ni John.
“Ganun ba…pero at least mukhang mabait naman amo mo,” sagot ni Richard.
Napangiwi si John. “Naku! Pare, super strict yan, no-nonsense. Ayaw na ayaw niyan ang magkakamali ang stocks niya. Palibhasa, matandang dalaga, 38 na yata yan sa January e.”
Thirty-eight…hmmm, nagulat si Richard. Akala niya ay mga 30 lang si Ms. Jandela. Payat ito at kahit may edad na, wala pang wrinkles sa mukha. Makinis pa rin, kumbaga. Kung strikta, yari siya…first time niyang humawak ng annual inventory tapos pinakamahirap pang area sabi ni John. Medyo kabado tuloy siya.
May dumating pang ibang tao at maya-maya ay tinawag na sila sa meeting ni Ms. Jandela.
Mahaba ang meeting, at halos alas-4 na nang matapos ito. Nakabalik siya sa lamesa na parang pagud na pagod. Napadaan si Mr. Yu. “Inventory meeting finshed?” tanong nito.
“Yes sir, it was quite long,” sabi ni Richard.
“Hehe, that’s good. Chit is very…serious about inventory,” pangiting sabi ng amo at bumalik na ito sa lamesa.
Nagbukas ng PC si John at sinubukang mag-internet. Laking gulat niya at hindi pa pala connected ang PC niya sa network ng company kaya sinubukan niyang tumawag sa SIT.
“Hello, good afternoon, this is Richard from LPTT, may I speak to Chelle?” sagot niya sa telepono at hinintay na mailipat ang tawag kay Chelle.
“Yeah?” sagot ng babae sa kabilang linya.
“Chelle please,” sagot ni Richard.
“Speaking, who’s this?” tanong ni Chelle.
“Ma’am, this is Richard from LPTT. Tanong ko lang po yung sa network access ko,” sabi ni Richard.
Matagal na walang sagot at naririning lang niya ang tunog ng pag-type sa keyboard. “O sige, tingnan ko, I’ll just call you kung meron na ok?” pasupladang sagot ni Chelle.
“Ok, thanks po.” Sagot ni Richard at bigla na lang naputol ang linya. Putsa, bitch talaga yata yung babaeng yun a, naisip niya.
Dumating ang alas-5 at nagpaalam siya kay Mr. Yu na may kausap sa telepono, kaya kumaway na lang ito. Dumeretso si Richard sa parking lot at nakita niya ang isang bagong blue na Mazda 3 na medyo hirap palabas sa parking space dahil napasiksik ang van sa tabi nito. Paglapit niya ay napansin niyang si Ms. Jandela ang nagmamaneho.
“Malaki pa ba sa side, di ko kasi makita e?” tanong ni Ms. Jandela sa kanya nang malapit na ito.
“Sige po ma’am, guide ko po kayo palabas,” alok ni Richard. Maganda ang sasakyan ni Ms. Jandela, at bago pa ito: walang plaka, makinins, and wala ring tint. Habang dahan-dahang paatras si Ms. Jandela, ginagabayan niya ito, at si Ms. Jandela naman ay hindi magkaugaga sa pagsipat sa likod kung walang tatamaan.
Lumapit si Richard sa driver-side ng kotse para mas masipat niya ng mabuti ang gilid ng kotse. Halos malunok ni Richard ang dila niya sa nakita. Dahil nga bago at walang tint ang kotse, at dahil nakapalda si Ms. Jandela, kitang-kita ni Richard ang legs ng matandang dalaga na nakasuot ng light cream na stockings. Dahan-dahang lumalabas ang kotse at unti-unti ring lumililis ang palda ni Ms. Jandela.
Lumilis pa ito hanggang umabot sa dulo ng stockings at balat na ang nakita niya. Makinis pa rin pala ito kahit halos kwarenta na ang manager. At nang umapak ito sa clutch at medyo bumuka ang hita, nakita ni Richard ang itim na panty nito na may burda. Medyo nanginginig na si Richard sa nakikita niya, dahil sa takot na baka siya mahuli dahil kitang-kita na niya ngayon ng malapitan ang tambok ng keps ng matandang dalaga at ang medyo mabuhok nitong legs.
Mabagal na umaatras ang kotse, pero pabor ito kay Richard dahil mas matagal niyang nasisilayan ang legs at panty ng manager.
“Malayo pa ba? Pasensya na ha, bago lang akong nagmamaneho e,” paumanhing sabi ni Ms. Jandela habang nakatingin pa rin sa likuran.
“Ok lang iyon ma’am, no problem, take your time,” sagot ni Richard na medyo nanlalamig at nanginginig ang boses habang nakatitig pa rin sa nakikita niya.
“Ok, clear na sa side na ito ma’am” sabi ni Richard paglampas ng kotse sa kanto ng van. At sabay nito ay nilayo na ni Richard ang tingin sa legs ng manager dahil alam nitong titingin na muli ito sa harap.
“Whew! Naku, maraming salamat Richard, I really need some more practice!” nakangiting pasasalamat ni Ms. Jandela.
“No problem ma’am, anytime po!” at may ibang kislap sa mata ni Richard habang papaalis ang kotse ng matandang dalaga.
Sumakay si Richard sa kanyang kotse at nagpahinga ng bahagya upang magpaalis ng kaba sa nangyari kanina. Inistart niya ang makina at binuksan ang aircon. Pagkapahinga, lumarga na rin siya at naisip-isip niya “Nice first day sa trabaho”
Pagpasok kinabukasan ni Richard ay meeting agad sa mga kagrupo. Topic ang year-end volume na pinamunuan ni Ger. In fairness, mukhang magaling si Ger. Very professional and authoritative. Mahaba ang discussion at halos lunchtime na nang matapos ang meeting.
Pagkatapos ng meeting, lumapit si carmi sa kanya. “Sir, ano pong e-mail add niyo para ma-send kop o yung minutes after lunch?” tanong ng secretary.
“Ahh…actually wala pa e,” medyo napahiyang sagot ni Richard.
“Ok lang yun sir, bigyan ko na lang po kayo ng hard copy,” sabi ni Carmi.
Nag-lunch siya ulit kasama ang barkada nila Eric at tuloy pa rin ang bolahan. Pagkatapos ng lunch, pinatawag siya ni Mr. Yu.
“Richard, review these processes, that’s the latest version of the LPTT product,” at inihagis ito sa lamesa papunta kay Richard. “No e-mail yet?” tanong ng amo, at umiling ito. Halatang mainit ang ulo ng amo ngayon. “Get one quickly,” huling bilin nito bago bumalik si Richard sa lamesa.
Pagbalik ay binuksan niya muli ang PC niya para tingnan kung ayos na ang e-mail niya. Wala pa rin siyang network connection kaya tumawag siya ulit sa SIT.
“Chelle please,” sagot ni Richard.
“Speaking, who’s this?” tanong ni Chelle.
“Ma’am, this is Richard again, follow-up ko lang po yung e-mail account ko,” sabi nito.
“Ok, I’ll try again,” sagot ni Chelle.
“Ma’am, can I get a confirmation kung kelan, kasi I really need it, I can’t start work, hindi ako mapadalhan ng files,” hiling nito.
“Ok, I’ll try again this afternoon, medyo busy din ako e, I’ll just call you,” medyo may tonong pangaasar na sagot ni Chelle sabay baba ng telepono. Medyo kumulo ang dugo ni Richard pero nagpigil siya, alam niyang mali kung magpapakita agad siya ng init ng ulo habang dalawang araw pa lang siya sa company.
Matiyagang sinimulan ni Richard ang pag-aaral sa process ng bago niyang linya. Pero nakakalito, hindi maalis sa isip niya ang init ng ulo kay Chelle. Lumabas muna siya at nagtungo ng washroom para maghilamos tsaka bumalik. Nagpasya siyang sa meeting room pagaralan ang process flow. Unti-unti na niya itong nakukuha sa wakes at nagging madali na ang pagintindi rito.
Nang matapos niya itong pagaralan, hindi niya namalayan na alas-siete na pala. Lumabas siya sa meeting room at wala nang tao sa kanilang department. Wala na rin ang amo niya. Nagpasya na rin siyang umuwi sa oras na iyon at sinimulang magligpit. Papatayin na niya ang PC niya nang makita niyang naka-activate ang Internet Explorer niya. Binuksan niya ito at nasa company webpage siya. Does this mean may network access na siya? Malamang nga, naisip niya.
Napuna rin niya na may blinking icon sa SysTray ng taskbar niya. Out of curiosity, nag double-click siya rito at bumukas ang window ng isang parang instant messenger. May nag-aatempt mag-communicate sa kanya na ang name ay “Leech.” May five blank messages sent ang “Leech” na ito para sa kanya.
So ginawa niya nagsend siya ng reply: “Sino po sila?” and he waited…
After about fifteen seconds, nagreply si Leech: So, you’re still in the office Mr. Lagro J
Sagot siya : Who’s this?
Leech: Chelle
Nagulat siya. Of all the people that he would expect na ka-chat niya sa oras na iyon, he least expected Chelle.
So nagreply siya: So are you! Witty nickname ha… 😛
Leech: Yeah…since college ko pa gamit yan. Working late?
Richard: Not really, just lost track of time, about to go home na rin. Anyway, thanks nga pala sa net access ha.
Leech: Well, had to pull some strings, pero okay na yan.
Richard: Ikaw, still working?
Leech: Unfortunately oo, I’m at the computer room, may bagong server PARA RAW SA BAGONG LPTT LINE na I have to configure…pahirap nga e L
Richard: Well sorry po to keep you working late…anyway, have to go, thanks again! TC!
Leech: Ok, see ya! J
So pinatay na ni Richard yung PC niya then proceeded to go downstairs. He felt kind of good kasi at least hindi naman pala totally bitch si Chelle, siguro may topak lang kapag may sikat pa ang araw, he thought.
On his way out, nadaanan niya yung SIT department. Wala na ngang tao roon, malamang si Chelle na lang nasa computer room nga. He felt kind of good, so binalak niyang bigyan ng snack si Chelle habang nagtatrabaho ito sa computer room. Bumili siya ng cupcake tsaka apple juice sa vendo machine and hinanap yung computer room.
Hindi naman siya nahirapan, kasi ang laki nung sign na “COMPUTER AND SERVER ROOM: UNAUTHORIZED PERSONNEL KEEP OUT” na nakapaskil sa harap ng pinto.
Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto at pumasok. Puno ng servers ang kuwarto, may isang hanay na nakaharang at ang workstation ay nasa may gitna. Nasilip niya sa likod ng isang hanay si Chelle na hubad ang blazer at nakataas ang kaliwang paa sa isang silya at ang isa naman ay nakaunat. Medyo nakatungo ito sa pagkakaupo. Nagtataka siya at parang hindi niya naririning ang tunog ng pag-type sa keyboard na kadalasan niyang naririnig pag malapit kay Chelle.
Paglapit pa niya ay nadiskubre niya kung bakit tahimik. Nanonood ng porno si Chelle sa computer. Nakataas ang isang paa dahil hinihimas niya yung harap ng pantalon niya habang nanonood.
Nag-alangang lumapit si Richard. Inilapag na lang niya cupcake at apple juice sa isang lamesa at balak iwan na lang ito. Pero paglapag niya, biglang nakahalata si Chelle, at narining niya itong napamura. Hinablot nito agad ang blazer, tumayo, itinakip ang blazer sa harap niya at humarap kay Richard.
“What are you doing here?” pataray na tanong ni Chelle na may halong kaba sa boses, habang nakatakip ang blazer sa harap ng pantalon niya.
“I just brought you a snack,” at itinuro yung apple juice tsaka cupcake na nasa lamesa.
Lumapit si Chelle sa kanya na medyo napahiya na ngayon. “Well, thanks…” at dinampot yung juice. Pagdampot ni Chelle, napatingin siya sa pinapanood nito. Porno nga, hapon na binubrutsa ng egoy. Putsa, naisip niya, iba rin ang sex trip nitong babaeng to a!
Nahalata ni Chelle na napatingin si Richard sa PC na may Porno. Tumingin siya rito at pagkatapos ay nagkatitigan sila.
Matagal silang magkatitigan. Halos kadikit na niya si Chelle, kaya nung iunat niya ang gitnang daliri niya, naabot ni Richard ang bewang ni Chelle. Medyo hinimas niya ang bewang ni Chelle at unti-unti itong napapakikit at bumuka ang bibig at huminga ng malalim.
Hindi umaalis si Chelle sa kinatatayuan at inilapag muli ang apple juice. Unti-unting inilipat ni Richard ang daliri patungong pusod ni Chelle at pinaikot doon. Unti-unti nang napapasandal si Chelle kay Richard. Hinawakan nito ang kamay ni Richard at tinulak pababa. Nasalat ni Richard na basa na ang harap ng slacks ni Chelle. Nakapa na niya ang basang hiwa ng keps ni Chelle dahil siguro kanina pa ito naghihimas ng sarili.
Hinila ni Chelle si Richard paatras para makaupo ito sa lamesa. Tuloy ang paghimas ni Richard sa harap ng pantalon ni Chelle habang naghuhubad si Chelle ng blouse. Nakapikit na si Chelle at nakatingala. Mabilis ang hininga nito. Dahan-dahang nilapat ni Richard ang lips niya sa lips ni Chelle. Napaungol si Chelle ng ipasok ni Richard ang dila niya sa bibig nito. Gumanti naman ng sipsip si Chelle.
Nahubad na ni Chelle ang blouse kaya ginapang ng dila ni Richard mula bibig nito hanggang collar bone. Napaliyad si Chelle at pilit inuumang ang didb dib niya sa bibig ni Richard. Sumunod si Richard at ginapang hanggang kanang suso ni Chelle at iyon naman ang pinaghahalikan. Inabot ni Chelle ang lock ng bra niya sa likuran at kumawala na ang katamtaman pero tayung-tayong mga suso ni Chelle. Umangat si Richard upang pagmasdan ang mga ito. Light brown ang maliliit na utong ni Chelle.
Dinaloy ni Richard mula leeg hanggang pagitan ng dibdib ni Chelle gamit ang dila niya. “Uuunnngghhhh…” napaungol si Chelle na parang nabibitin dahil hindi hinalikan ni Richard ang nipples niya.
Pinagbigyan ni Richard si Chelle. Mula dibdib, dinilaan niya ang kanang suso ni Chelle hanggang sa utong nito. “Oh, yess…” sabi ni Chelle. Sinupsop ni Richard and nipple ni Chelle at naririning niya ang mabilis na tibok ng dibdib nito. Lumipat siya sa kaliwa at iyon naman ang sinupsop. “Kagatin mo…” bulong ni Chelle at bahagyang inipit ni Richard sa ngipin niya ang utong ni Chelle. “Sige pa…” at lalong diniinan ni Richard. Umatras si Chelle para mabanat ang utong niya. “Aahhhh…” sabi nito sa sarap at patuloy na dinilaan ni Richard ang utong ni Chelle habang kagat-kagat ito.
Samantala, dahan-dahang hinuhubad ni Richard ang slacks ni Chelle. Tinanggal nya ang clip sa gilid at ibinaba ang zipper. Iniiangat ni Chelle ang balakang niya para mahubad ang suot nitong pantalon. Basang-basa na ang white cotton panties ni Chelle. Iniisip tuloy ni Richard na baka kanina pa ito nagsasarili…baka kanina pa habang ka-chat siya. Lalong nakadama ng init ngayon si Richard.
Pinisil niya ang loob ng hita ni Chelle at tsaka hinimas ang harap ng panty. “Tanggalin mo…” utos muli ni Chelle, kaya ibinaba ni Richard ang panty ni Chelle. Maliit ang puke ni Chelle na may maliit ding tumpok ng bulbol sa itaas, halos walang buhok ito sa may hiwa. Tinulak ni Chelle si Richard palayo habang ito ay nakabukaka sa itaas ng mesa. Dinampot nito ang lata ng apple juice at binuksan.
“You like apple?” pilyang tanong ni Chelle at dahan-dahang binuhusan ang katawan ng malamig na apple juice mula dibdib. Dumaloy ito sa ibabaw ng kanang nipple ni Chelle na lalong ikinatayo nito, pababa sa puson, at diretso sa manipis na bulbol sa kanyang puke. Medyo napaliyad siya nang maramdaman ang malamig najuice sa kanyang namamagang tinggil.
Hindi na nagdalawang isip pa si Richard at dali-daling hinubad ang suot na polo. Sinimulang ubusin ang tamis ng apple juice sa suso ni Chelle. Mas naging agresibo si Richard ngayon dahil sa tamis na nalasahan. Hindi siya nagtagal doon. Dinaloy ang dila mula dibdib, pababa sa puson sa dinaanan ng juice, hanggang sa bulbol. Sinipsip ni Richard ang naipong juice dito bago inilabas ang dila para kilitiin ang tinggil ni Chelle.
“Shit!” ang sigaw ni Chelle sa sarap. Dahan-dahang nilalaro ni Richard ang tinggil ni Chelle. Pagkatapos ay iginuhit niya ito sa biak ng puke ni Chelle. Napasabunot si Chell sa batok ni Richard at pinataas-baba ang ulo nito. Halos maloka si Chelle sa sarap.
Dinampot ni Richard ang lata ng juice. Umangat mula sa puke ni Chelle, na ngayon ay nakapikit na lang, naghihintay sa susunod na gagawin ni Richard. Ibinuhos ni Richard ang natitirang juice sa puke ni Chelle. Napahiga na ito sa lamesa. Hinigop ni Richard ang apple juice na sa ngayon ay halo na sa sariling katas ni Chelle. Naramdaman ni Richard na ikinakalang na ni Chelle ang dalawang paa sa ilalim ng braso ni Richard. Malapit nang labasan si Chelle.
Tumayo si Richard. Napabukas ng mata si Chelle na para bang biglang iniwan sa ere. Nakita niya si Richard na naghuhubad ng pantalon at brief. Inabot ni Chelle ang blazer niya at dumukot ng condom mula rito. Umupo siya mula sa pagkakahiga at binuksan ang condom. Lumapit si Richard at isinuot sa matigas na ari ni Richard.
Ipapasok na sana ni Richard ang ari niya nang biglang tumayo si Chelle. Tumingin ito sa kanya, kumindat, tumalikod, at tsaka tumuwad. Gusto ni Chelle ng patalikod, isip ni Richard. Itinutok ni Richard ang ari niya sa puke ni Chelle at unit-unti itong ipinasok. Nang kalahati na ang nakabaon, hinugot muli ito. Napaungol si Chelle. At pinasok niya muli ang kalahati at hinugot. Labas pasok ng mabilis ang kalahati lang ng kanyang ari. Unti-unting binabaon ni Richard ang kanyang ari hanggang ang buong haba na nito ang labas pasok sa puke ni Chelle.
Nakasubsob ang mukha ni Chelle sa kanyang blazer kaya hindi rinig ang ungol nito sa sarap. Kumapit si Chelle sa gilid ng lamesa and then crossed her legs. Lalong humigpit ang kapit ng puke ni Chelle sa ari ni Richard kaya lalo nitong binilisan ang pagbayo kay Chelle. Labas pasok.
Hanggang sa maramdaman niyang nanginginig si Chelle at sumigaw ng malakas “UUGHHH…” Nilabasan na si Chelle. Tuloy pa rin ang bayo ni Richard hanggang siya naman ang labasan. Napuno ang condom ng tamod ni Richard.
Tinulak ni Chelle si Richard palayo. Tinanggal nito ang suot na condom ng lalaki at itinali sa dulo. “No littering…” at nagsimulang maglinis si Chelle. Dinampot ang mga damit at ipinatong sa silya. Kumuha siya ng paper tomel sa drawer at pinunasan ang kalat ng apple juice sa lamesa.
Nagsimula na ring magbihis si Richard. Nagpunas ng panyo sa buong katawan at tsaka sinimulang magsuot ng pantalon at polo. Nakabihis na si Chelle, malinis na ang computer room at ready to go na siya. Dinampot ang bigay na cupcake ni Richard at lumapit sa lalaki.
“Welcome to the company,” sabi ni Chelle at hinalikan si Richard sa pisngi at iniwan siya na nagbibihis pa.
WAKAS..