Mahirap Kalaban Ang Tukso

“Hwag mo nang takpan yan total nakikita ko na naman yan dati eh”. Kaya kinuha ko nalang ang unan na pinatong ko sa aking harapan. “Nako anak ang laki pala nyang alaga mo halos kalahati lang siguro ang sa papa mo halatang halata kahit nasa loob pa yan ng boxer shorts mo”. Ngumiti lang ako at sabay na pabiro na nilabas ng kunti ang ulo ng alaga ko.

“Mama tingnan mo ang ulo parang galit na galit na yata?” medyo nabigla si mama at nagtawanan nalang kami at ang
“Ang sama mo anak ginulat mo yata ako”. Bigla nawala ang hiya ko dahil na din sa init ng katawan ko at alam ko din na nag iinit na din si mama dahil na din siguro na matagal na din siyang tigang dahil sa matanda na si papa may diabetes pa. Di ko na lang pinasok pabalik sa loob ng boxer shorts ko ang ulo ng aking alaga kaya lagi kong mahuhuli si mama na asulyasulyap doon.

May mga ilang minuto din kaming natahimik habang nanunuod ng tv habang tuloy din ang paghimas ni mama sa aking dibdib na minsan ay hinalikhalikan din nya na parang puno ng pagmamahal at ganoon din ako sa kanyang tagiliran at minsan ay hinalikhalikan ko din ang mabango nyang buhok.

Dahil sa ginawa namin ni mama sa isat isa, di namin namalayan na mahigpit na pala ang yakap namin sa isat isa. “Anak parang lalo yatang namumula yang ulo ng alaga mo ah”. “Ma baka siguro ay dahil nasakal sa garter ng boxer shorts ko” sabi ko naman.

“Mas mabuti pa siguro tanggalin mo nalang yong boxer shorts mo total tayo lang naman dalawa dito at wala ka namang ikahiya sa akin dahil ina mo naman ako”. “Teka muna i-lock ko ang pintuan dahil baka biglang darating ang papa mo at makita pa tayo sa ganong posisyon at sigurado akong di nya magustuhan ang makita kang nakahubad sa harap ko”.