Naisahan Ka
Hindi akalain ni Susan na muling makatagpo ng dating boyfriend pagkaraan ng limang taon. Nagpaliwanag si Susan na siya’y napiliptang pakasal sa mayamang si Nilo dahil sa pagkakautang ng ama. Malungkot silang pareho at di napigil ang damdamin. Nagtalik sila ng kung ilang ulit sa motel. Pauwing probinsya si Susan nang makatabi niya si Mando, kababayang may matinding pagnanasa sa kanya, laging sumusunod. Tinakot siya. Nakunan daw ng letrato sa paglabas ng motel. Sasabihin sa asawa at kamag-anak niyon ang pagtataksil kung hindi siya sasama sa kanya sa motel sa susunod na bayan. Pumayag si Susan para huwag lang maiskandalo.
Matagal na nilihim ni Susan ang banta ni Mando. Mariin niyang nakagat ang labi. Napakalaking iskandalo sa kanilang bayan ang gagawing pagbubunyag nito. Pati kamag-anak niya’y tiyak na susumpain siya. Baka mademanda pa ng pakikiapid. At ang sinasabing larawang iyon na pinakunan ni Mando nang lumabas sila sa motel ni Arnold ang siyang matibay na ebidensiya. Bigla niyang naisip si Nilo, ang asawa niyang paralitiko na di na niya nabigyan ng kaligayahan mula ng sila’y ikasal, ngayo’y pahihirapan pa niya ang kaluluwa.
Mahinang tango lamang ang naisagot niya kay Mando nang ulitin nito ang tanong kung pumapayag siya. Hindi na niya nakita ang ngiti ng tagumpay sa mukha nito. Naramdaman na lang niyang siya’y inakbayan ng lalaking may matinding pagnanasa sa kanyang katawan. Pinisil-pisil ang kanyang malambot na balikat. Ang bilugan niyang braso. At manaka-nakang inaabot ang isa niyang dibdib. Sinasapo, pinipisil.
Ang susunod na bayan ay isa nang lungsod sa Hilaga. Nasa kalagitnaan sila ng Maynila at ang kanilang probinsiya. Marami doong motel, beach resorts na may mga pina-aarkilang cottages. Inihatid sila ng isang traysikel sa harap ng isang magandang cottage sa loob ng isang beach resort.
Habang nasa loob si Susan at naka-upo sa gilid ng kama, nanlalamig ang buo niyang katawan. Matapos namang makipag-usap sa namamahala ng resort. Pagkatapos pumasok na ito at isinusi ang pinto sa silid. Matamang tinitigan si Susan na tangung-tango sa pagkaka-upo, nakalugay ang lampas balikat na buhok. Tinitigan ni Mando ang bilog na bilog na binti ni Susan, makinis na makinis, at putimputi. Ang magandang hubog ng beywang, ang tindig na tindig na mga dibdib. Kay-tagal niyang pinangarap na maangkin ang katawang ito na sinusundan-sundan niya pag nakitang lumabas ng bahay. Para sa kanya, ang makita lang ito’y sapat na para sumigla ang maghapon. At sa gabi, bago matulog, huhubaran niya sa imahinasyon si Susan, pagmamasdan niya ang napakaganda at napakakinis nitong katawan, at pagkatapos, gigil na gigil na aangkinin.
Iyon ay sa imahinasyon lamang na ang kasunod ay ang pagpapaligaya sa sarili sa pamamagitan ng pagsapo sa galit na galit niyang pagkalalaki hanggang sa pumulandit ang masaganang dagta na ang nasa isip ay nakabaon ang kanyang pagkalalaki sa makipot na hiyas ni Susan!
Ngayon, ang pangarap na iyon ay magiging katotohanan. Ang gandang kanyang pinagmimithian at sinasamba ay maaangkin na niya. At yari na ang kanyang balak. Ibabaon niya hanggang kailaliman ang mahaba niyang sandata sa sinapupunan nito at sasairin niya ang lahat ng dagta ng pagnanasa nito!
Nilapitan niya ni Susan. Tinabihan sa pagkakaupo sa gilid ng kama. Tinitigan ang maganda at maamo nitong mukha. Marahang hinagkan sa malambot at makinis na pisngi. Parang koryenteng biglang nagsiklab ang kanyang katawan. Inakbayan si Susan, kinabig at hinalikan sa malambot na labi. Pilit na ibinubuka iyon upang makapasok ang kanyang dila. Pero nanatili iyong nakatikom at mariin.
Inalis ni Mando ang kanyang bibig. Umungol. “Kung hindi mo maipauubaya nang buong-buo ang sarili mo, mas mabuting pang umuwi na tayo, Susan…nasasayang ang ating konting panahon, lalo na ikaw…kailangan mong makauwi agad upang walang maghinala.”
Tumango si Susan, kaya nang muling kabigin ni Mando at halikan sa bibig, kahit tutol na tutol sa loob, ibinuka na rin ang mga labi. Naramdaman niya ang mainit na dila ni Mando na humagod sa malambot niyang labi, sa kanyang pantay-pantay na mga ngipin,umiikot mula sa kanyang mga gilagid at pilit na nilalaro ang nakahinto niyang dila. Naramdaman din niya na habang humahalik, sinapo nito at pinipisil-pisil ang matatatag niyang dibdib, kabilaan. Pinipiga-piga, pilit na sinasalat sa ibabaw ng bestida ang maliit niyang utong. At nang magsawa roon, bumaba ang kamay, humihimas sa kanyang mga hita. Ipinasok sa kanyang bestida, pinisil-pisil ang kakinisan at kalambutan niyon.
Naramdaman na niyang ibinababa na nito ang zipper ng bestida sa likod. Inalis ang bibig sa kanyang mga labi, “sige ikaw na ang maghubad…” utos nito.
Tumayo si Susan. Tumalikod. Isa-isang inalis ang saplot sa katawan. Bestida, bra at panty. Titig na titig naman si Mando habang naghuhubad din ng lahat ng suot. Putimputi at napakaganda ng ktawan ni Susan. Parang sinadyang lilukin ng isang iskultor. Nagtutumigas ang sandata nito sa matinding pagnanasa.
Hubo’t hubad na si Susan nang muling humarap, tinatakpan ng palad ang mahahalagang bahagi. Tuluy-tuloy siya sa kama at humiga. Tinakpan ng tuwalya ang magandang katawan. Nasulyapan ang nakatayong si Mando. Hubo’t hubad na rin at di niya naiwasang di makita ang malaki at mahaba nitong sandata na galit na galit. Nagtutumigas. Higit itong malaki at mahaba kaysa kay Arnold. Agad niyang ibinaling ang paningin sa kabilng dingding ng silid. Naramdaman niyang yumutyot ang kama nang umupo sa tabi niya si Mando. Nakatitig sa makinis niyang katawang may takip na tuwalya. At naramdaman niyang inalis nito ang tuwalya. At inihanda na niya ang sarili sa isang masamang panaginip na alam niyang di na niya maiiwasan.
Humiga si Mando sa tabi ni Susan. Humimas agad ang isang kamay nito sa katawan ng pinanggigigilang babae. Makinis na makinis iyon. Malambot. Muling lumapat ang bibig sa namumurok na pisngi ni Susan. Gumapang sa leeg, sa baba, hanggang sa matagpuan ang makipot na bibig. Inilapat doon. Unti-unting dumiin, sabik na sabik. Agad naglaro ang dila sa bahagyang nakabukang bibig ni Susan. Nagsimula ring sumapo ang kamy nito sa matatag na dibdib, lumapirot sa maliit na utong. Hagod na papiga ang ginawa nito sa magkabilang suso, na pagkatapos ay paglalaro sa maliit at namumulang utong. Manaka-naka ay ibinababa ni Mando ang bibig sa may leeg, gigil na pinaghahalikan ang paligid ng putim-puting mga suso, at habang pinipiga ang isa, sisipsipin nito ang munting utong ng kabila, at nilalaro ng dila.
Noong una’y diring-diri si Susan, subalit hanggang nagtatagal, habang ipinauubaya na lang ang katawan kay Mando, hindi niya maiwasang di maramdaman ang kiliti ng pagnanasang nagbabangon. Kahit pilitin niyang maging malamig, ang ginagawang pagsipsip ni Mando sa kanyang mga suso, sa kanyang mga utong, ay nagpapasiklab sa uhaw niyang katawan. Napapikit na lamang siya. Inisip na si Arnold ang gumagawa niyon sa kanya. Hanggang maramdaman niyang bumaba ang bibig ni Mando. Pinagapang ng halik sa makinis niyang katawan, hanggang sa humantong iyon sa kanyang mga hita. Gigil na gigil namang pinaghahalikan nito ang kaputian at kabilugan ng mga hitang iyon. Putimputi, parang labanos. At habang dinidila-dilaan ang magkabilang hita, walang kaalis-alis ang titig niya sa bahagyang nakaawang na hiyas. Kay-ganda ang tambok nito, ang malago subalit manipis na buhok sa ibabaw. At ang munting biyak na parang sa isang bago pa lang namumukadkad na dalaga, palibhasa’y hindi napapasukan ng panauhin dahil dalawang taon pa lang silang nagsasama ni Nilo nang iyon ay maparalitiko. At alam ni Mando na kung sakaling nagkaroon ng pakikipagtalik si Susan kaninang hapon, iyon ang una sa maraming taong pagtitiis.
Naramdaman ni Susan ang bibig ni Mando sa kanyang singit, humahalik. Dumidila. Nang gumapang iyon sa kanyang hiyas, agad niyang tinakpan ng palad ang lagusan, subalit inalis iyong pilit ni Mando at iginiit ang mapangahas na bibig sa tambok. Humahalik. Mariing sumusubsob. Wala siyang magawa hanggang muli niyang maramdaman na sinisipsip na nito ang mismong lagusan. Dumidila hanggang sa loob. Sinasaling ang munting perlas na nagbibigay-kiliti sa kaloob-looban ng kanang katawan. At habang dumidila at sumisipsip sa namamasa nang lagusan, pilit pa nitong inaabot ang isa niyang dibdib, pumipiga, lumalaro sa kanyang utong. Unti-unti, kahit anong pigil ang gawin niya sa sarili, nangingibabaw pa rin ang pagnanasang nag-uumalpas. Hanggang mapaungol siya sa sarap at napadaing.
Hindi nalingid iyon kay Mando. Lalo nitong pinagbuti ang ginagawa . Bumilis ang kanyang bibig. Ang palad sa pagsapo sa dibdib. Ang dalawang daliri sa paglalaro sa maliit na utong. At naging madalas ang hingal at daing ni Susan na naglalatang na rin ang pagnanasa sa buong katawan. Noon lamang naranasan ni Susan ang masipsip at madilaan sa lagusan ng hiyas. At ang kakaibang sarap niyon ay agad nagpasilakbo sa kanyang pagnanasa. Nahawakan niya ang malagong buhok ni Mando. Ibinuka pa niyang mabuti ang kanyang mga hita. Pilit namang ipinapasok ang kanyang dila hanggang sa kailalimang maaabot niyon. At naramdaman niyang napaangat ang puwit ni Susan sa sarap. Hanggang maramdaman niyang bumilis ang hingal nito, ang daing na naging halinghing! Agad dumating sa kasukdulan si Susan! Napadiin ang hawak sa kanyang ulo, idiniin sa sariling hiyas na noo’y binubukalan ng walang kasing-sarap na dagta ng pagnanasa.
At habang kumikinig pa sa sarap ang katawan ni Susan, pumatong na si Mando sa malambot nitong katawan. Kanina pa siya gigil na gigil. Kanina pa nagtutumigas sa galit ang kanyang malaki at mahabang sandata. Agad niyang itinutok ang mainit na kalamnan sa nakabukakang hiyas. Agad ipinasok. Idiniin. Ibinaon. Masikip ang paligid. Kahit madulas, kailangan pa ring magdahan-dahan. Ang sarap ng pagkiskis ng malaking sandata sa makipot na lagusan ay lalong nakapagpagalit sa sandata. At unti-unti, lumusong ito hanggang kailaliman na sumagad sa sinapupunan!
“Ayyy…diyoskupooo…ang sarap! Ang sarap!” daing ni Susan at kusa nang yumakap nang mahigpit sa matipunong katawan ni Mando.
Agad sinalubong ng halik ni Mando ang nakabukakang bibig ni Susan. At noon lang niya naramdaman ang mainit na pakikipaghalikan nito. Agad naglaro ang kanilang mga dila. Naghalo ang kanilang mga laway. Nagsipsipan. Parang mababaliw sa sarap ng malaking sandata, mahigpit silang nagyakapan. Walang tigil na nagsipsipan m bibig. Maya’t maya rin ay sinapo ni Mando ang isang dibdib ni Susan. Pinipiga ang katatagan niyon. Nilalapirot ng mga daliri ang munting utong. Hanggang muling dumalas ang hinggal at daing ni Susan, palatandaang muling muli na naman itong nalalapit sa kasukdulan. Itinaas ni Mando ang dalawang paa nito. Isinampay sa kanyang mga balikat, pagkatapos, dinalas niya ang paghugot at pagbaon. Sagad na sagad. Mariin ang bawat pagbaon. Impit na napapairit si Susan sa sarap na noon lang dumating sa kanyang buhay!
“Sige paaa…ang sarap, diyoskooo! Idiin mo paaa! Sigeee, nandiyan na, nandiyan na!” impit na hinggal nito. At inilapat nang mariin ni Mando ang malaking sandata hanggang kailaliman. Nayupi ang malambot na tambok ni Susan sa diin ng pagkakabaon ni Mando. Sabay na bumulwak ang kanilang mga dagta ng kaligayahan! Naghalo sa loob ng sinapupunan ni Susan!
Ibinaba ni Mando ang falawang paa ni Susan. Kapwa sila hinihingal, nanginig ang mga kalmnan sa nagdaang ligaya. Mahigpit silang nagyakapan. Naghalikan, nagsipsipan. Wala na ang takot at pandidiri ni Susan kay Mando. Ang humalili’y lambing at pagnanasa. Hanggang muling tumigas ang sandatang nanatiling nakabaon sa loob. Hinugot muna iyon ni Mando. Pinataob si Susan na walang nagawa kundi sumunod. Pagkuwa’y pinalohod sa kama na parang gumagapang. Itinutok ni Mando ang galit na galit na sandata sa may puwitan. Sa mismong lagusan. … …Ipinasok. Muling sumagad sa kaloob-looban. At habang hawak ang dalawang matigas na suso, muling lumabas at pumasok ang sandata. Muling narinig ang magkasanib nilang hingal at daing. Mariin ang pagpigang ginawa ni Mando sa dalawang dibdib ni Susan. Gigil na gigil na pinagdiinan ang malaking sandata, hanggang muling sumabog ang kanilang mga dagta sa kasukdulan!
Ilang ulit pa silang nagtalik. Parang hindi nagssawa. Iba’t ibang posisyon. Walang tutol si Susan sa lahat ng guston ipagawa ni Mando. Noon lang niya nadama ng kaganapan bilang babae sa tanang buhay niya. Hindi nila namalayan ang pagdating ng umaga.
Bilis-bilis na bumangon at nagbihis si Susan nang makita ang liwanag sa labas ng bintana. Para siyang natauhan sa mahimbing napagkakatulog. Sa isang nakakabaliw na panaginip. Walang kibong lumagas ng pinto. Binalingan si Mando.
“Inaasahan kong tutuparin mo ang iyong pangako. Huwag ka nang sumabay. Mauuna ako sa ibang sasakyan!” at mabilis nang nanaog ni Susan sa cottege.
“Dumaan ako sa Tiya Rosa sa Makati at hindi na ako pinaalis dahil gabi na. Niyaya akong magmadyong. Kaming magpipinsan. Hindi na ako natulog, dahil baka tanghaliin ako ng uwi. Pasensya ka na, Nilo. Paminsan-minsan lang naman ito. Kailangan ko ring maglibang!” paliwanag niya sa hindi nakapagsalitang asaw na nanatiling nakaupo lang sa kanyang wheelchair. At tuluy-tuloy na siya sa kanilang silid. Maghapong natulog.
Hapon na nang siya’y magising. Inasikaso niya ang asawa. Pinakain, pinatulog. Binilinan ang dalawang katulong ng mga gagawin kinabukasan dahil may balak siyang muling bumslik sa Maynila, sa Makati. Sa kanyang Tiya Rosa na hindi na niya napuntahan noon dahil nagkita nga sila ni Arnold.
Nang gabing iyon, habang himbing na si Nilo, may mahihinang katok siyang narinig. Nang buksn niya’y si Mando. May dala itong susi na kinuha nito nang hindi niya namamalayan noong sila’y nasa cottege. Tumanggi siya sa gusto nitong muli silang magtalik. Sinundan siya hanggang sa loob ng silid. Nagmulat ng mata si Nilo habang pilit na niyayakap at hinahalikan ni Mando si Susan. Pero walang magawa ang paralitiko. Nanatiling nasa kama, nakadilat. Nasulyapan siya ni Susan. Mabilis na nabuksan ni Susan ang kahon sa headboard ng kama. Kinuha ang rebolber at walang patumangging pinaputukan si Mando!
NAPAWALANG-SALA si Susan sa korte. Maliwanag ang motibo ni Mando. Panloloob at panggagahasa. Hindi naglipat-taon, lumubha ang kalagayan ni Nilo. At binawian siya ng buhay. isang taon ding nagluksa si Susan. Hindi umalis ng bayang iyon. Nang mapasalin sa kanya ang lahat ng kayamanan ng asawa, ipinagbili niya ang lahat ng ari-arian doon. Nagtungo siya sa Amerika. Ibig niyng malimutan ang lahat ng kasawiang dumating sa kanyang buhay.
SA EROPLANO, bago tuluyang umangat iyon sa lupang Pilipinas, umupo sa tabi niya ang isang matikas na lalaki…si Arnold.