Karanasan ng Isang Rebelde

Kitang-kita kong naglapat ang aming mga ari sa bawat kanyod ko.

“Oohhh… ahhhhhh… ungggghhhh….” tila mababaliw si Ka. Rowena.

Sa posisyon naming iyon ay binilisan ko na ang aking pagtaas-baba. Mabilis na mabilis sapagka’t alam kong sasabog na si Ka. Rowena ilang beses na pagkadyot ko.

Naramdaman ko ring malapit nang pumutok ang aking tamod. Mabilis na naglabas-masok ang aking titi sa loob ng puke ni Ka. Rowena.

Ahhhh…. humigpit ang pagkakahawak ni Ka. Rowena sa likod ko. Ang kanyang mga kuko ay bumabaon din sa likod ko.

Bagama’t masakit ay tiniis ko na lang dahil mas nangingibaw ang sobrang sarap ng aming pagkakantutan kaysa sa kuko niyang nakabaon sa aking likod. Nakapikit ang mga mata ni Ka. Rowena habang patuloy siyang umuungol.

Kung kanina’y nasaktan siya nang ipasok ko ang aking titi sa kanyang puke, pero ngayon tila ninanamnam na niya ang kaligayahang ipinatikim ko sa kanya.

Hindi ko na mapigilan ang aking sarili. Sasabog na ang aking tamod.

Naramdaman ko ring lumalakas ang mga ungol ni Ka. Rowena. Oohhhh….

Kasunod niyon ay pumalandit ang aking katas sa loob ng pekpek ni Ka. Rowena.

Gayundin si Ka. Rowena ay nakaramdam ng labis na panghihina sa kantutan naming iyon.

Ningitian niya ako bago siya nakatulog gayundin ako.

Kinabukasan, maagang dumating ang ibang pangkat ng aming kilusan sa aming kuta sa magubat na bundok sa Lanao del Sur. Masamang balita ang baon nila sa amin.

SUNDAN

“Kumander, pinatay ng mga sundalo si Mang Robin kahapon,” malungkot na ibinalita ni Ka. Alfon sa akin.

Si Mang Robin ay isa sa aming mga impormante.

Isa siyang magsasaka subali’t kapag nabalitaan siyang operasyon ng mga militar sa kanilang lugar inireport niya agad sa aming pangkat.

“Ganu’n ba. Sige, magpahinga muna kayo at may mahalaga tayong lakad mamayang gabi,” bilin ko sa kanila bago ko sila nilisan.

“Sige po, Kumander.” tugon nila.

Bumalik ako sa aking silid kung saan nandoon ang aking magandang kasintahan, si Ka. Rowena.

Matapos ang aming mahalagang pagpupulong nang hapon iyon ay alerto na ang aming pangkat.

Nagsimula na kaming maglakad patungo sa isang malaking kampo ng sundalo sa lungsod ng Marawi.

Umabot sa 1,000 ang aming puwersa nang salakayin namin ang kampong iyon.

Dakong alas 2:00 nang madaling araw, pinalibutan namin ang Camp Ranao.

Nakakubli ang iba naming kasama sa paligid ng nasabing kampo.

Alerto sila sa paghawak ng kani-kanilang baril.

Gigil na gigil sa pagpapaputok at handa nang pumatay ng mga kalaban.

Nakita namin ang isang tower kung saan nakapuwesto ang ilang sundalo.

May tatlong M60 machine gun doon.

Natitiyak naming nakaalerto rin ang mga sundalong nakapuwesto sa nasabing tower.

Tahimik ang paligid ng nasabing kampo.

Tila mahigpit din ang seguridad ng mga sundalo sa kanilang kampo.

Pero nang mga sandaling iyon ay hindi nila batid na may malaking bakbakan na magaganap.

Sa operasyon naming iyon ay hindi ko kasama si Ka. Rowena kaya’t panatag ang aking kalooban.

Nananatili siya sa aming kuta sapagka’t batid kong hindi pangkaraniwan ang pagsalakay namin sa kampo ng mga sundalo.

Tumingin ako sa paligid. Lumakas ang loob ko nang makita kong nakaalerto na rin ang mga kasamahan kong kumander sa kanilang puwesto.

Ang hudyat ko na lang kanilang inaantabayanan.

Sumenyas ako sa aming mga snipper para humanda.

At ilang sandali pa’y nagkaputukan na ang mga armas ng aming mga snipper sa puwesto ng mga sundalo na nasa tower.

Laglag ang mga sundalo sa tower na iyon. Ni isang putok ay hindi sila nakaganti.

Matapos iyon ay sunud-sunod na putukan na ang nagaganap buhat sa aming kilusan.

Nakipagpalitan na rin ng putok ang mga sundalo na mabilis nagkober sa kanilang kampo.

Nakipagsabayan sila ng putok sa aming puwersa na noon ay mabangis na niratrat ang mga kalaban. Lumikha ng matinding putukan ang madaling araw na iyon dahil sa matataas at malalakas na mga uri ng baril na sabay na nagpuputukan.

Mula sa aking puwesto, ikinasa ko na ang armas kong M60 machine gun at walang humpay na diligan ko ng mga bala ang mga kalabang militar.

Hindi ako tumigil sa pagpapaputok hangga’t hindi nauubos ang bala ng aking machine gun.

Kaagad akong nagkubli sa pinagtataguan kong bato nang makita kong humagis ng hand granade sa puwesto ko ang isang sundalo na may ilang hakbang ang layo mula sa aking kinaroroonan.

Laking gulat ko nang malaman kong hindi nakarating sa akin ang inihagis na granada.

Nakita kong nag-thumbs up ang isa sa mga kasama ko, na ang ibig sabihin ay nasapol niya ang sundalo na nagtangkang maghagis sa akin ng nasabing granada.

Ilang sandali pa ay nagliwanag ang buong paligid ng Camp Ranao.

Bunsod iyon ng pagkasunog ng mga 6×6 trucks na nasa loob ng nasabing kampo.

Kitang-kita kong nagtakbuhan ang ilang mga sundalo para magtago subali’t bago pa man sila makarating sa isang lugar na tangka nilang pagkoberan ay nahagip na sila ng mga bala buhat sa amin.