A Nymphet’s True Story

A Nymphet’s True Story.

Hello guys 🙂 first time witter here!! ^^ I am open for comments and suggestions on how to improve my writtings. This is a true story of mine btw and I hope lets just all be mature/open-minded and minimize judgement..hehe. Enjoy reading!!

Chapter 1 : Tagu-Taguan Sa Maliwanag Na Buwan.

Bata pa lamang ako, kinagisnan ko na ang makamundong ikot ng mundo.

Ako nga pla si Apol. kasalukuyang 24 years old, 5”3′, kayumanggi, mahaba ang buhok, di katangusan ang ilong, at tama lang ang pangangatawan. Nakapagtapos ako sa kursong Nursing at naipasa ang Nursing Licensure Exam taong 2009 sa unang pagkakataon. Nagtrabaho ako bilang isang volunteer nurse sa dalawang magkasunod na pribadong hospital dito sa probinsya namin. Kung titignan ko ang sarili ko ayon sa mga mata ng nakakakita sa akin sa totong buhay, isa lang ako sa mga ordinaryong babae na lumaking maayos, desente, magalang, tahimik, masayahin at responsable. Lumaki ako na mataas ang expectations ng mga taong nakapaligid sa akin kaya naman kaylangan ko pagbutihin ang pag-aaral ko at ang bawat kilos ko. Pero ngaun, bubuksan ko ang mga mata ninyo at pasisilipin sa nakatagong ako sa isa ko pang pagkatao.

Baliktanaw..

”Mama sasama po ba ako sa inyo kapag doon na kayo titira sa mapapangasawa ninyo?” tanong ko sa aking mama noong minsang pauwi kmi galing simbahan.

”oo naman. Pero tatanungin ko muna kay tito mo kung ok lang sa kanya ha?” sagot ni mama na bigla ko namang ikinalungkot.

Siyanga pla si mama tita ko. 32 anyos,dalaga, 5”2′, maputi, maganda, mahaba ang buhok, balingkinitan ang pangangatawan pero malusog ang hinaharap.

Marami manliligaw ang mama ko dahil narin sa angking ganda at sa mgandang pangangatawan nito subalit
isinantabi muna nya ang kanyang pangpersonal na kaligayahan dahil narin sa pag-aalaga sa akin.
Sanggol pa lamang ako noong ihabilin ako sa kanya ng kanyang nakakababatang kapatid na siyang tunay kong Nanay, kaya simula’t sapol kinagisnan ko na ang pagtawag sa kanya bilang Mama dahil anim na taon na ako noong malaman kong hindi nga pala sya ang tunay kong ina.

Birthday ko ngaung araw at pitong taong gulang na ako. Minsan naiisip ko kung ano nga ba ang pakiramdam kapag lumaki kang merong isang ama na tinatawag na ”Papa” at kasama namen ni Mama magsisimba tulad ng mga pamilya na sama-sama at buo nagsisimba tuwing Lingo. Pero isinantabi ko nalang iyon, andito naman ang Mama ko na laging andyan at inaalagaan ako.

”happy birthday to you!! Happy birthday to you!” paulit ulit na kinakanta ng mga nakababatang pinsan at mga tita ko bago nagsimulang kumain.

Masaya ako nagdiwang ng aking pitong taong kaarawan kasama ni Mama, mga pinsan at mga tita ko. Syempre present din doon ang lalaking kalaunay mapapangasawa ni mama ko. Ano handa? Meron akong malaking round cake na kulay pink, puto, hotdog na may magkabilang marshmallow na nakatusok sa stick,masarap na pansit, tinapay,juice, bibingka at di mawawala ang makukulay na lobo. Mahirap lang ang buhay namen pero pasalamat ako dahil patuloy ako iginagapang ng Mama ko matugunan lang ang pangangailangan ko mula sa maliit niyang sari-sari store.

”happy birthday Apol!!” papalapit na boses ng kumare ng Mama ko habang iniabot ang manikang regalo sa akin.

Ibinaling ko sa kanya ang aking pansin, kinuha at nagpasalamat sa regalong kanyang binigay at nagpatuloy sya pagsasalita.

”oh malaki ka na, kaya mo na siguro matulog mag-isa noh?” dugtong nya.

alam ko na ang nais nya ipahiwatig. Alam ko na malapit na mag asawa ang mama ko at maiiwan na ako dito sa bahay kasama ng iba ko pang tito at tita. Di ako sumagot. Bagkus, napatingin lang ako sa Mama ko na nakaupo sa may sofa, nginitian nya lang ako. Katabi nya ang nobyo nya doon na batid kong nakangiti rin na nakatingin saken pero ayoko ibaling sa kanya ang paningin ko.. kaya lumayo ako at nakipaglaro nalang sa mga pinsan ko.

Kinagabihan..

”Sabi mo saken di mo ako iiwan Mama” panimula ko sa aking Mama habang naglalatag sya ng aming higaan.

”oh? Bakit iiwan ba kita?” marahang sabi nya.

”eh bakit ganun po ung sinabi saken knina nung kumare ninyo? Na kung kaya ko na daw ba matulog mag-isa? ibig sabihin nun diba kasi aalis na kayo at iiwanan niyo na ako?” sagot ko sabay pagpatak ng luha ko at agad naman nya ako nilapitan.

”Sus! naniwala ka naman! Eh binibiro kalang naman nila eh? Kaw naman anak di kana mabiro.” pangiti nyang sabi saken at pinunasan ang luha ko.

Patuloy ako sa pagluha kaya upang patahanin ako, hinanap ni mama ang aking tagiliran at inulan ako ng kiliti mula sa kanya kaya nauwi kami sa sobrang tawanan hanggang sa makatulog ako at mahigpit na nakayakap sa kanya.

Makalipas ang dalawang linggo nadatnan ko si mama na tila paalis ng bahay kasama ang nobyo nya.