A Nymphet’s True Story.
Hello guys 🙂 first time witter here!! ^^ I am open for comments and suggestions on how to improve my writtings. This is a true story of mine btw and I hope lets just all be mature/open-minded and minimize judgement..hehe. Enjoy reading!!
Chapter 1 : Tagu-Taguan Sa Maliwanag Na Buwan.
Bata pa lamang ako, kinagisnan ko na ang makamundong ikot ng mundo.
Ako nga pla si Apol. kasalukuyang 24 years old, 5”3′, kayumanggi, mahaba ang buhok, di katangusan ang ilong, at tama lang ang pangangatawan. Nakapagtapos ako sa kursong Nursing at naipasa ang Nursing Licensure Exam taong 2009 sa unang pagkakataon. Nagtrabaho ako bilang isang volunteer nurse sa dalawang magkasunod na pribadong hospital dito sa probinsya namin. Kung titignan ko ang sarili ko ayon sa mga mata ng nakakakita sa akin sa totong buhay, isa lang ako sa mga ordinaryong babae na lumaking maayos, desente, magalang, tahimik, masayahin at responsable. Lumaki ako na mataas ang expectations ng mga taong nakapaligid sa akin kaya naman kaylangan ko pagbutihin ang pag-aaral ko at ang bawat kilos ko. Pero ngaun, bubuksan ko ang mga mata ninyo at pasisilipin sa nakatagong ako sa isa ko pang pagkatao.
Baliktanaw..
”Mama sasama po ba ako sa inyo kapag doon na kayo titira sa mapapangasawa ninyo?” tanong ko sa aking mama noong minsang pauwi kmi galing simbahan.
”oo naman. Pero tatanungin ko muna kay tito mo kung ok lang sa kanya ha?” sagot ni mama na bigla ko namang ikinalungkot.
Siyanga pla si mama tita ko. 32 anyos,dalaga, 5”2′, maputi, maganda, mahaba ang buhok, balingkinitan ang pangangatawan pero malusog ang hinaharap.
Marami manliligaw ang mama ko dahil narin sa angking ganda at sa mgandang pangangatawan nito subalit
isinantabi muna nya ang kanyang pangpersonal na kaligayahan dahil narin sa pag-aalaga sa akin.
Sanggol pa lamang ako noong ihabilin ako sa kanya ng kanyang nakakababatang kapatid na siyang tunay kong Nanay, kaya simula’t sapol kinagisnan ko na ang pagtawag sa kanya bilang Mama dahil anim na taon na ako noong malaman kong hindi nga pala sya ang tunay kong ina.
Birthday ko ngaung araw at pitong taong gulang na ako. Minsan naiisip ko kung ano nga ba ang pakiramdam kapag lumaki kang merong isang ama na tinatawag na ”Papa” at kasama namen ni Mama magsisimba tulad ng mga pamilya na sama-sama at buo nagsisimba tuwing Lingo. Pero isinantabi ko nalang iyon, andito naman ang Mama ko na laging andyan at inaalagaan ako.
”happy birthday to you!! Happy birthday to you!” paulit ulit na kinakanta ng mga nakababatang pinsan at mga tita ko bago nagsimulang kumain.
Masaya ako nagdiwang ng aking pitong taong kaarawan kasama ni Mama, mga pinsan at mga tita ko. Syempre present din doon ang lalaking kalaunay mapapangasawa ni mama ko. Ano handa? Meron akong malaking round cake na kulay pink, puto, hotdog na may magkabilang marshmallow na nakatusok sa stick,masarap na pansit, tinapay,juice, bibingka at di mawawala ang makukulay na lobo. Mahirap lang ang buhay namen pero pasalamat ako dahil patuloy ako iginagapang ng Mama ko matugunan lang ang pangangailangan ko mula sa maliit niyang sari-sari store.
”happy birthday Apol!!” papalapit na boses ng kumare ng Mama ko habang iniabot ang manikang regalo sa akin.
Ibinaling ko sa kanya ang aking pansin, kinuha at nagpasalamat sa regalong kanyang binigay at nagpatuloy sya pagsasalita.
”oh malaki ka na, kaya mo na siguro matulog mag-isa noh?” dugtong nya.
alam ko na ang nais nya ipahiwatig. Alam ko na malapit na mag asawa ang mama ko at maiiwan na ako dito sa bahay kasama ng iba ko pang tito at tita. Di ako sumagot. Bagkus, napatingin lang ako sa Mama ko na nakaupo sa may sofa, nginitian nya lang ako. Katabi nya ang nobyo nya doon na batid kong nakangiti rin na nakatingin saken pero ayoko ibaling sa kanya ang paningin ko.. kaya lumayo ako at nakipaglaro nalang sa mga pinsan ko.
Kinagabihan..
”Sabi mo saken di mo ako iiwan Mama” panimula ko sa aking Mama habang naglalatag sya ng aming higaan.
”oh? Bakit iiwan ba kita?” marahang sabi nya.
”eh bakit ganun po ung sinabi saken knina nung kumare ninyo? Na kung kaya ko na daw ba matulog mag-isa? ibig sabihin nun diba kasi aalis na kayo at iiwanan niyo na ako?” sagot ko sabay pagpatak ng luha ko at agad naman nya ako nilapitan.
”Sus! naniwala ka naman! Eh binibiro kalang naman nila eh? Kaw naman anak di kana mabiro.” pangiti nyang sabi saken at pinunasan ang luha ko.
Patuloy ako sa pagluha kaya upang patahanin ako, hinanap ni mama ang aking tagiliran at inulan ako ng kiliti mula sa kanya kaya nauwi kami sa sobrang tawanan hanggang sa makatulog ako at mahigpit na nakayakap sa kanya.
Makalipas ang dalawang linggo nadatnan ko si mama na tila paalis ng bahay kasama ang nobyo nya.
”mamaaa!!” habol ko sa kanya habang bitbit ang aking malaking bag galing eskwela.
”san po kayo ppupunta?Bakit may dala kayong malaking bag?”puno ng pagtataka ang isip ko habang tinanong ko iyon sa kanya.
”doon muna ako kila tito mo ng isang linggo” marahang sagot niya.
Batid nya sa aking mata ang lungkot. Kaya niyakap nya ako sabay sabi:
”matapang ka di ba? Babalik din naman ako eh, pagbalik ko dito kukunin kita” paniguro nya saken upang hindi na ako malungkot.
tinitigan ko makaalis si Mama at ang nobyo nya dala ang malaking bag na naglalaman ng damit ni Mama.
Ang lungkot ko nung araw na iyon. Hindi na ako nakapag-aral dahil pagkatapos ko magbihis diretso na ako sa kwarto kung saan kami natutulog ni Mama.
Binuksan ko ang aparador na tila binibilang ang mga naiwang kasuotan ng aking Mama.
”Pano kapag di na sya bumalik?” bulong ko sa aking sarili.
Ayoko man isipin subalit yon ang tanong na pabalik-balik sa utak ko kapag naaalala ko si Mama. Ayoko mapalayo sa kanya. Sya lang ang kakampi ko. Sya lang ang Mama ko.Sya lang ang magulang ko. Ayoko!! Ayoko!!!
”Apol kain na!! Bumaba kana dyan” sigaw ni tita galing sa baba.
Nagising ako.Madili na ang paligid. Nakatulog pala ako nang di ko namamalayan. Dali dali akong bumaba at kumain ng hapunan kasama nila tita. Pagkatapos magligpit, bumalik ako sa kwarto upang maglatag ng higaan ko.
Humiga ako. Huminga ng malalim. Eto ang unang gabi ko na di ko katabi si Mama. Nakakapanibago. Natatakot ako. Nagtago ako sa loob ng kumot ko at kinukumbinsi ang sarili ko na di ako takot. Naalala ko ang sabi ni mama, na matapang ako at babalik sya at kukunin ako. Pinikit ko na ang mga mata ko upang makatulog. Ilang saglit palang at mabilis naman ako nakatulog..
Kinabukasan… sa paaralan…
Wala ang guro namen kaya magulo lahat ng mga kaklase ko, ako ang naatasang magsulat at magsuway sa kanila ng aming prinsipal.
Kaklase ko noon ang pinsan kong lalaki na ubod ng kulit. Di ko rin alam kung san san nila natutunan ang mga kabastusang pinaggagagawa nila sa loob at labas ng klase.
Naghahabulan sila paakya’t baba ng desk, nagda-drawing ng mga kung anu-ano sa pisara at nagsusulat ng malalaswang salita.
”tumigil na kasi kayo! Cge kapag di kayo tumigil lalagyan ko ng maraming mark ang pangalan nyo” suway ko sa mga kaklase kong lalaki pero tila di nila ako pinapakinggan.
Nainis ako kaya hinayaan ko na lang sila..
Dismissal na..
Paguwi ko ng bahay, agad agad ako nagpalit ng damit at lumabas ng bahay. Gusto ko makipaglaro sa mga pinsan ko para di ko masyado maalala si Mama.
Nadatnan ko sila Kuya Mark, ang nooy grade 6 na pinsan kong lalaki kasama ang mga kalaro nya na puro mga kalalakihan din.
Bata pa kami noon at wala pa malisya sa mga kalaro. Inantay namin dumilim ng konti para makapaglaro kami ng tagu-taguan.
Habang naghihintay.. Nagtutuksuan sila pinsan at ang mga barkada nya. Alam kong bastos ang pinag-uusapan nila. Tawanan lang sila ng malakas habang ako naman ang pinagbalingan ng tukso. Di ko nalang sila pinatulan, sabay behlat sa kanila para tigilan na ako.
Sa wakas, dumilim na. Umpisa na ng laro. Makailang ulit na kami nagtatakbuhan at taguan subalit di parin ako nagiging taya. Swerte ko!! Aba! Magaling ata magtago ito.. Ayoko rin naman maging taya dahil puro matanda kalaro ko, tiyak gugulangan ako.
Sa huling parte ng laro at naging taya ang pinsan ko. Tumalikod xa sa may puno at nagumpisang magbilang.
”tagu-taguan maliwanag ang buwan. Pwera sa likod, pwera sa harap. Pagbilang ko ng sampo ay nkatago na kayo. Isa..dalawa..” pagbibilang ni pinsan
Taranta naman kami nagsitakbuhang lahat upang maghanap ng pwesto na di madaling matagpuan.
Nagulat nalang ako nang bigla ako hatakin ng isang kalaro namin at sabihing..
”dito tayo” bulong nya sakin.
wala naman na ako nagawa dahil hatak nya ako sa kaliwang braso ko. Napunta kami sa sulok na tila kami lang dalawa ang nandoon, tahimik ang paligid dahil nagsimula na maglibot si Kuya Mark upang hanapin kami.
Pilit ko sinisiksik ang sarili ko sa sulok kasama ng humatak sa akin upang di kami makita.
”tangalin mo ang short mo” bulong nya
Nagulat ako sa narinig ko.
”ha?” sambit ko upang linawin ang sinabi nya.
”tanggalin mo short mo, sex tayo” dagdag nya.
”ayoko!” kabadong sagot ko sa kanya.
”sige na, wala naman makakakita dahil tayo lang dalawa dito” pamimilit nito.
”ayoko nga!” pilit kong pinapakita na galit na ako pero nangingibabaw ang kaba sa dibdib ko.
Naramdaman ko ang paggalaw ng kanyang kamay. Iniharap nya ako sa kanya aktong itataas na ang aking damit….
”tama na yang laro!! Apol!! Mark!! maghahapunan na tayo” sigaw ng tita namin.
pagkarinig ko ng boses ni tita ay dali dali ako lumabas sa kinatataguan namin. Tumakbo ako papalapit kay tita at yumakap.
Sobrang kaba ang nararamdaman ko noong oras na iyon. Binalewala ko nalang ang nangyari at minabuting di na sabihin kahit kanino.
ITUTULOY.