Sa Pamilya Nagumpisa 3

Agad ko silang iginiya sa bahay nila Tiya Lucy at malayo pa ay tinatawag ko na si Tiya Lucy. “Hi…..!!! bati ni Tiya Lucy sa dalawa at sabay beso beso. Ipinakilala ako ni Tiya Lucy sa kanila, sa pagkamay ko kay Linda ay naramdaman ko ang bahagyang pagpisil niya sa aking kamay at huling huli ko siyang naglakbay ang mga mata sa aking kabuuan at nagtagal pa sa umbok ng aking shorts at ng magkahulian kami ng tingin ay bahagyang kumindat siya.

Sigurado akong type ako nitong si Linda. Mapalad siya dahil donselya ako. Suwerte ko malapit na akong makatikim na ng luto ng Diyos. Titiyempuhan kita banta ng isip ko sa kanya. Kinagabihan ay nakita kong pagawi sila Tiya Lucy sa aming bahay kasama si Warren at Linda. Nag rambulan ang mga daga ko sa aking dibdib bunga ng takot.

Iniisip ko na heto na at isusumbong na ako ni Tiya Lucy sa mommy ko, kasama pa si Linda at Warren. Gugulpihin ako ni Warren dahil sa ginawa ko, sa hilatsa ng katawan nitong matipunong matipuno sigurado gulpi de pulbos ang aabutin ko nito. Ng malapit na sila sa pintuan ay agad kong tinakbo sila upang pagbuksan.

Sa pagbukas ko ay pinalamlam ko ang aking mga mata. Direkta sa mata kong tinitigan si Tiya Lucy, ipinararating ng malamlam kong tingin sa kanya na maawa na siya sa akin at hindi ko na uulitin. Napagandang ngiti ang kanyang isinalubong sa akin, naintindihan ko ang mensahe ng mga mata niya na relax lang ako.

Agad niyang hinanap ang mommy ko at ipinakilala ni Tiya Lucy ang kanyang mga pinsan at humuhingi na din siya ng permsio na payagan siyang panatiliin muna ang kanyang mga pinsan dito ng mga ilang araw lamang dahil nagkaproblema sa booking ng flight nila papuntang saudi. Walang bahid pagtutol ang mommy na pinayagan siya.

Habang nag uusap sina Tiya Lucy at Mommy ay patingin tingin ako kay Linda. Kayputi ng kanyang mga hita sa maiksing shorts, malaya kong napintahan ang kanyang makurbang katawan, sapagkat si Warren ay abala sa kaiikot ng mga mata sa kabuuan ng aming bahay.

Nagkahulihan kami ng tingin ni Linda, kinindatan niya ako at kinindatan ko din siya. Bahagya siyang dumila sa akin, hinahamon niya ako sa isang duwelong papuntang langit. Huli ng mapansin ko na nakatingin pala sa akin si Tiya Lucy at huling huli niya ang pakikipaglandian ko kay Linda.

Hindi ko maintindihan kung bakit napasimangot si Tiya Lucy, hanggang sa makalabas sila ng bahay ay di niya ako pinansin. Sa paghatid ko sa kanila sa pinto, ng matapat si Linda sa akin ay bahagya niyang sinambot ang aking kamay at pinisil ito. Sa isip isip ko, titiyempuhan kita. Hindi na masamang sa iyo ko unang maranasan ang luto ng diyos. Hintay ka lang banta ng isip ko.

Oras na ng pagtulog, maalinsangan ang panahon. Paikot ikot ako sa aking higaan, hindi ako makatulog bunga ng pangyayaring nagdaan sa maghapon. Bumabalik sa isipan ko ang malambot na katawan ni Rica, ang ritwal na namalas ko kay Tiya Lucy, ang takot na ibinunga ng kapangahasan kong sumaksi sa ritwal at ang ibayong libog na hatid ni Linda. “Oh Villarica” sigaw ng isip ko, “napakagaganda ng mga eba na dumadapo sa iyo”.

Tumayo ako sa aking kinahihigaan, tanaw ko mula sa kuwarto ko na lahat halos ng kabahayan sa loob ng Villarica ay kung hindi man nagsisipagpahinga ay nagsisipaghanda na sa pagpapahinga. Bagamat alinsangan ang panahon, kaygandang pagmasdan ang kalawakan may isang kulumpon ng mga bituin na wari ko’y tamod na tumilamsik sa kalangitan.

Sa edad kong ito, di ko pa nararanasang ipasalo ang aking mga tamod sa isang sisidlang puke, lahat ay puro tilamsik at paimbulog kundi man sa pader ay sa aking kumot. Pero nararamdaman ko ng malapit na akong makatikim ng isang eba, ang pinaka magandang obra ng maylikha.

Sa muling pag iikot ng aking paningin ay napansin ko na wala yatang tao sa kuwarto nila Tiya Lucy. Palagay ko’y gising pa sila at malamang naghuhuntahan pa sa ibaba. Maya maya ay nagpasya akong pumunta muli sa tree house upang doon na magpahinga.

Bago ko maakyat ang tree house ay napansin ko na bukas ang backdoor ng bahay nila Tiya Lucy. Napagpasyahan kong puntahan upang alamin kung bakit bukas. Pagsilip ko ay wala namang tao, isang 10 watts na bombilya lamang ang nagbibigay liwanag sa uluhan ng pintuan.

Walang boses na lumalabas sa aking bibig, naramdaman ko na naman ang rambulan ng mga daga ko sa dibdib. Wari ko’y magnanakaw akong patingkayad na pumasok sa kusina nila Tiya Lucy. Dahan dahan ang aking paglalakad, ayaw kong makalikha ng ingay.

Narating ko ang sala, pero wala akong nakita kahit sinuman. Laking pagtataka ko, iniisip ko na si Warren ay dapat sa salas matulog, dahil dalawa lamang ang kuwarto sa itaas. Tingin ko si Tiya Lucy ay sa kuwarto niya matutulog, habang si Linda ay sa pansamantalang guest room ng bahay at si Warren ay dapat sa salas. Kinutuban ako sa aking naisip, nang mahagip ng mata ko ang hagdanan, para akong nabato balaning akyatin ito.