Talik

Nag-bow agad si Rogie at kinamayan ang bago niyang amo. “Hello Mr. Yu, it is an honor to be working for you,” ang bati ni Rogie habang nag-bow din ang amo niya at kumamay. Nakilala na niya ang kanyang amo dahil isa ito sa mga nag-panel interview sa kanya bago siya tuluyang ma-hire.

Bumalik ang amo niya sa silya at tumawag sa telepono at pagkatapos makipagusap ay ibinaba at sinabi kay Rogie, “So, as you know you will be handling our new assembly line, and I have some news for you; I don’t know if it would be bad or good.

Tumango si Rogie and remained silent, hindi kasi niya alam kung anong ibig sabihin ng amo at ang mga “Supposedly, we start receiving machines two days from now, but there is problem with supplier and it will be delayed to first week of December. It means you have nothing to do for almost two weeks,”.

Hindi alam ni Rogie kung matutuwa siya o kakabahan dahil baka mapauwi siya sa bahay dahil ditto ang mga “So, since you have nothing to do, I will have a special project for you until end of November. You will be heading the annual inventory check for our group. Is that ok with you?”.

Walang magagawa si Rogie. Sa totoo lang, hindi pa siya nakakaranas ng ganoong trabaho sa kadahilanang ang gumagawa ng ganun sa dati niyang work ay ang mga taga-warehouse lang at mga Auditor. Pumunta sila sa katapat na row ng tables. “Call meeting,” Sabi ng amo niya sa kaisa-isang babae sa grupo, mukhang ito yung secretary nila. Isang skinny girl na maputla ang skin, as in parang patay. Ok yung face, parang si Rufa Mae pero pinakitid yung mukha tapos maliit yung boobs tsaka balakang. Nauna silang dalawa nung amo niya sa meeting room nila.

Umupo yung amo niya sa head nung table. Pinaupo siya sa kanang silya and hinanda nung amo niya yung notebook. Isa-isang umupo ang mga ka-grupo ni Rogie. Pagkaupo ng lahat ay pumwesto ang secretary sa kaliwa ng amo, katapat ni Rogie.

Good morning. I hope everyone had good rest in weekend. Before we start, I would like to introduce Rogie Raggh…” Parang nautal yung amo niya, dahil hindi sanay bigkasin ang kanyang surnameUnang ipinakilala ang nasa kanan niya, si Clyde, supervisor ng GPRO Primary Line. Siya ang pinakamatanda sa grupo at matagal na sa kompanya. May asawa na ito at 3 anak.

Sumunod ay si Ger, nasa kabilang dulo ng mesa. Isa rin itong supervisor sa production na hawak ang SRL-1200 line. Ito ang pinakamalaki at pinakamahabang linya, ito rin ang pinakakomplikadong produkto sa grupo nila. Medyo may ere ng bahagya ang dating ni Ger kahit hindi umiimik siya rin ang tumatayong second-in-line sa amo nilang expat kahit mas matanda at mas matagal si Clyde dahil nga sa laki ng hawak niya. Huling pinakilala si Ric, na nasa kabilang side ng mesa katabi ng secretary.

Isang taon pa lang ito sa trabaho at isang taon lang ang tanda kay Rogie. Jr. Supervisor pa lang si Ric at hawak niya ang QA ng kanilang grupo. Pagpapakilala ay ito lang ang tumayo at kumamay kay Rogie. Huling pinakilala si Carmi, ang secretary nga. Isang matipid na “Hi sir, welcome” ang bati nito. Matipid ang ngiti nito, pero hindi yung supladang dating, pero yung magkahalong nahihiya at natatakot. Matagal na rin sa company si Carmi at nagsimula ito bilang contractual na assistant hanggang sa na-absorb ng company.

Pagkabati kay Rogie, hindi na ito muling umangat ng tingin at nakatutok na lang sa notepad kung saan handa nang magtake-down ng minutes. Naintriga tuloy si Rogie, at habang patuloy ang meeting ay ito ang iniisip niya. Parang naintriga siya sa pagkatao ni Carmi. Dahil kaya panay lalaki ang kasama nito kaya hindi gaanong umiimik? Later on, he’ll find out, naisip niya.