Townhouse Part 9 Official Leave.
Lumipas ang maghapon, masaya ako sa aking sarili dahil muli kong natikman ang maganda kong hipag. Ganunpaman ay may kaunting puwang sa aking isipan ang bumabagabag sa aking sarili, napansin kong medyo nagbago si Katherine sa ibabaw ng kama. Oo nga at nadala siya ng sobrang libog dahil sa aking pang-uudyok kanina, subalit nanibago ako sa dalaga, tila may “lamig” na sa aming itinuring na pagsasama. Hindi na siya kasing sweet na kagaya noong una, naroon na nga ang pagiging malambing niya na hindi nagbago, ngunit ito’y
tuwing may ibang tao lang na kaharap. Ni minsan sa aking pagkakaalala ay hindi pumayag si Kat sa mga “quickie”, mabilisan man ang pagtatalik namin ay hindi siya pumapayag na hindi siya magtatrabaho sa aking ibabaw. Siguro ay pinagbigyan lamang niya ang tawag ng aking laman, siguro ay dala na din ng hiya niya sa akin bilang kuya niya at maituturing na naging guro sa larangan ng six.
Samu’t-saring mga agam-agam ang aking pinaglaro sa aking isipan habang ako’y nagmamaneho patungong ospital upang sunduin ko ang aking maybahay. Naisip kong dapat ko na sigurong lisanin ang pakikipaglaro sa aking hipag, oras na siguro upang bigyan na siya ng kalayaan at makapagmahal ng iba. Siguro’y dapat ko nang isarado ang libro ko para sa kanya, ang mga sarap na kanyang ibinahagi sa akin.
Mahirap man para sa akin, kailangan kong limutin ang sariwang katawan ni Katherine. Kailangan kong isantabi na ang kanyang makinis na katawan na minsan ko nang pinagsawaan. Dapat ko nang kalimutan ang mga malulusog niyang suso na minsan ako’y parang naging isang bata. Ang kanyang masikip na puki, na aking ipinagmamalaking ako ang nakauna.
“Bogs babe!” bati sa akin ng aking asawa nang ako’y naka-park sa parking area ng kanilang ospital kung saan ako’y naghihintay.
“…huy! tulala kana naman babe!” gulat pa sa akin ni misis.
“ah! dyan kana pala hehe!” sagot ko naman kaagad.
Naabutan ako ni Angel na tulala habang nasa loob ng aming sasakyan, muntik na siguro akong mahulog sa lalim ng aking iniisip.
“how’s my babe?” bati sa akin ni misis pagkalagay niya ng seatbelt.
“i’m fine babe, lika na?” sagot kong muli.
“si baby? kanino mo iniwan eh dayoff ni yaya?” pagtataka ni Angel.
“ah nandun kila nanay mo, nagyaya kaninang umaga dun e kaya iniwan ko na din para sunduin ka” paliwanag ko naman.
Parang na-flush ang aking mga iniisip kanina lamang tungkol kay Katherine na kanyang kapatid. Bigla itong napalitan ng aking isa pang bangungot sa aking isipan.
“oh ano babe, solo natin…hihi” biro pa ng aking asawa.
“baka pagod ka babe? let’s go home na muna, ilang araw ba leave mo?” tanong ko naman.
“uhm 3 days lang e, i want to make the most of it” patuloy niya.
Siguro’y maituturing kong “downtime” ng aking sistema ang mga sandaling iyon. Kahit anong pagyayaya ng aking asawa’y tila hindi epektibo sa akin. Dumaan kami sa isang fastfood drive-thru upang bumili ng hapunan, matapos ay dumiretso kami sa bahay ng mga magulang niya upang doon na din kumain at saka sunduin ang aming supling.
“mommy! mommy!” masayang bati ng aming anak nang marating na namin ang bahay ni byenan.
Sabay-sabay kaming kumain, sila byenan, kami ng aking asawa at ang aming anak, kapatid niyang lalaki, at si Katherine. Tahimik noong una, si misis na mismo ang bumasag sa katahimikan.
“oh Kat, balita ko e seryoso na yang manliligaw mo? ano na yung name nun? Romualdo ba?” tanong ng aking asawa.
“Romulo…” sabat ko naman.
“hmmm, mukhang na-meet mo na babe ha…” sagot muli ng aking asawa.
“natakot nga yata kanina hehe, maagang umalis!” sabat naman ng aking byenang babae.
Napatingin sa akin ang aking asawa, inalam niya kung totoo ba ang mga biruan namin. Napataas ng kilay si Angel at ako nama’y ngumisi na lamang na parang aso. Si Katherine naman ay simpleng ngiti lamang ang aming napansin.
“ikaw Bogs ha, why are you threatening my baby sister’s suitor??” sermon sa akin ni Angel.
“hindi ko naman tinakot ah? actually niyaya ko pa nga na lumabas kasama tayo, group date ba” paliwanag ko naman.
“is that true Kat?” tanong ni Angel.
“uhm oo ate, no worries, ok lang naman si Mulong” sagot naman ni hipag.
Nagpatuloy kami sa paghahapunan, napuno ng tawanan ang pagitan ng bawat subo ng pagkain mula sa hapagkainan. Ngunit hindi ko alam kung ako lang ang nakakapuna sa mga kilos ni Katherine. Sa likod kasi ng kanyang masayang mukha at matatamis na mga ngiti ay parang nakikita kong may lungkot itong kinukublihan. Palagay ko’y napansin din ito ng aking asawa, syempre kapatid siya at mas kabisado ang ugali ng kanilang bunso.
“Kat, off ka today saka bukas diba?” tanong ni Angel sa kanya.
“oo ate bakit?” sagot ni Katherine.
“uhm, mukhang wala ka yatang gimik ngayon?” patuloy ni misis.
“eh pahinga na muna ate” malamyang sagot ni Kat.
“nako..may lakad sana yan, kaso nga maagang umalis si Mulong” sabat ni byenan.
Nanliit ako sa aking kinauupuan. Ako pala ang dahilan ng kanyang kalungkutan. Sana’y naisip ko na kanina pa ang kanyang kaligayahan, hindi yung pansariling luho ko lamang.
“ikaw Bogs, tsk…Kat gusto mo lumabas?” tanong ni misis.
“uhm, eh baka magtext si Carina mamaya e” sagot ni Kat.
“so? edi isama natin, tayo lang tatlo” istriktong tugon ni misis.
Wala akong magawa, hindi ko nagawang umapila. Alam kong penalty ito sa akin ng aking asawa. Alam kong may kasalanan ako sa kalungkutan ng aking magandang hipag. Tinangka kong humirit pa.
“baka gusto nyo ng driver?” hirit ko pa.
“no Bogs, stay with our baby sa condo. I can drive” masungit na sagot sa akin ni Angel.
Naisin ko mang ipaglaban ang aking pagiging isang asawa ay hindi ko na itinuloy upang hindi na humaba pa ang usapan. Kahit minsan ay hindi pa kami nag-aaway ni Angel at ayokong mangyari iyon dahil halos lahat siguro ng alas ay hawak niya. Oo hari nga ako, reyna siya, pero parang chess ang laban, siya ang may kapangyarihan.
“bihis na Kat, sama kana muna sa condo doon na natin hintayin si Carina kung sasama siya” bilin pa ni misis.
Tahimik akong naging tsuper pauwi ng aming condo. Naiwan naman sa bahay ng aking byenan ang aming anak dahil naglambing yata sa lola. Perpektong pagkakataon sana ito upang gumimik, ngunit dahil sa aking ginawa kanina e kailangan kong pagdusahan ang aking nagawang kasalanan.
“Bogs akina susi ng car” masungit na wika ni misis.
Nagpa-awa effect pa ako upang baka sakaling magbago ang kanyang isip. Pero kilala ko itong si Angel, kung ano ang una niyang sinabi ay hanggang huli yun ang mamumutawi.
“maupo kana muna dyan sa sofa Kat at magsho-shower lang ako, i-text mo na si Carina ha” bilin ni misis.
Tahimik ang paligid, binuksan ko ang telebisyon upang magkaroon ng ingay. Ayoko kasing sobrang tahimik dahil kung ano-anong bagay ay dumadapo sa aking isip. Itinalaga ko na lamang ang aking isipan na hindi talaga ako makakasama dahil sa aking parusa. Hindi naman ako pwedeng magsolo sa paglabas dahil wala akong sasakyan at gagamitin nga ng aking asawa. Matutulog na lang ako siguro, sabi ko pa sa aking sarili.
“kuya…” mahinang wika ni Kat nang ako’y tatayo na sana at papasok na sa aming silid upang itulog na lang ang aking hinanakit.
“oh?” sagot ko na parang suplado na din.
“kuya sorry ha…di ko expected na magagalit sa iyo si ate” paliwanag ng dalaga.
“ah hindi, hindi naman galit yan, gusto ka lang niya makasama at pasayahin, don’t worry ok lang ako” sagot ko naman.
“uhm, nagustuhan mo ba yung six natin kanina?” sabay ngiting matipid ni Kat.
“oo naman, thanks din ha, pinagbigyan mo ako” wika ko.
Minarapat kong ituloy na lang ang pagtulog, siguro bukas pag-gising ko ay maayos na ang lahat.
itutuloy